The Internationale (Międzynarodówka po angielsku)

The Internationale

(Angielska wersja „Międzynarodówki”)

słowa: Charles Hope Kerr, ok. 1900 / Billy Bragg, 1989
muzyka: Pierre De Geyter, 1888

A[C]rise, ye workers from your [F]slumbers,
A[G7]rise, ye prisoners of [C]want. [G7]
For [C]reason in revolt now [F]thunders,
and at [G7]last ends the age of [C]cant!
A[G]way with [D7]all your supers[G]titions,
Servile [D7]masses, arise, a[G]rise!
We’ll [G7]change henceforth the old tra[C]dition,
And spurn the [G]dust to [D7]win the [G]prize! [G7]

So [C]comrades, come [F]rally,
And the [G7]last fight let us [C]face. [G7]
The [C]Inter[G7]nationa[Am]le
U[F]nites the [D]human [G]race.
So [C]comrades, come [F]rally,
And the [G7]last fight let us [C]face.
The [A]Inter[Dm]na[A]tion[Dm]aa[A]aaa[Dm]le
U[C]nites the [G7]human [C]race. [G7]

No more deluded by reaction,
On tyrants only we’ll make war!
The soldiers too will take strike action,
They’ll break ranks and fight no more!
And if those cannibals keep trying,
To sacrifice us to their pride,
They soon shall hear the bullets flying,
We’ll shoot the generals on our own side.

So comrades…

No saviour from on high delivers,
No faith have we in prince or peer.
Our own right hand the chains must shiver,
Chains of hatred, greed and fear.
E’er the thieves will out with their booty,
And to all give a happier lot.
Each at his forge must do their duty,
And we’ll strike the iron while it’s hot.

So comrades…


Uwspółcześniona angielska wersja Międzynarodówki, której tekst napisał w 1989 roku Billy Bragg na prośbę Pete’a Seegera:

Stand up, all victims of oppression
For the tyrants fear your might
Don’t cling so hard to your possessions
For you have nothing, if you have no rights
Let racist ignorance be ended
For respect makes the empires fall
Freedom is merely privilege extended
Unless enjoyed by one and all.

So come brothers and sisters
For the struggle carries on
The Internationale
Unites the world in song
So comrades come rally
For this is the time and place
The international ideal
Unites the human race

Let no one build walls to divide us
Walls of hatred nor walls of stone
Come greet the dawn and stand beside us
We’ll live together or we’ll die alone
In our world poisoned by exploitation
Those who have taken, now they must give
And end the vanity of nations
We’ve one but one Earth on which to live

So come brothers and sisters
For the struggle carries on
The Internationale
Unites the world in song
So comrades come rally
For this is the time and place
The international ideal
Unites the human race

And so begins the final drama
In the streets and in the fields
We stand unbowed before their armour
We defy their guns and shields
When we fight, provoked by their aggression
Let us be inspired by life and love
For though they offer us concessions
Change will not come from above.

So come brothers and sisters
For the struggle carries on
The Internationale
Unites the world in song
So comrades come rally
For this is the time and place
The international ideal
Unites the human race


W jakim języku chcesz śpiewać Międzynarodówkę? W śpiewniku mamy oryginalną wersję francuską (z akordami), wersję polską (z akordami), a także wersję hiszpańską, rosyjską i włoską. (Kliknij tag „Międzynarodówka”).

Międzynarodówka

Międzynarodówka

słowa: Maria Markowska
muzyka: Pierre De Geyter, 1888

[G7]Wyk[C]lęty powstań, ludu [F]ziemi,
Pows[G7]tańcie, których dręczy [C]głód. [G7]
Myśl [C]nowa blaski promien[F]nymi
Powiedzie [G7]nas na bój, na [C]trud.
Przesz[G]łości [D7]ślad dłoń nasza [G]zmiata,
Przed ciosem [D7]niechaj tyran [G]drży!
Rusz[G7]ymy z posad bryłę [C]świata,
Dziś niczym, [G]jutro [D7]wszystkim [G]my! [G7]

Bój to [C]będzie os[F]tatni
Krwawy [G7]skończy się [C]trud [G7]
Gdy [C]zwią[G7]zek nasz [Am]bratni
O[F]garnie [D]ludzki [G]ród! [G7]
Bój to [C]będzie os[F]tatni
Krwawy [G7]skończy się [C]trud
Gdy [A]zwią[Dm]zek [A]nasz [Dm]bra[A]aaat[Dm]ni
O[C]garnie [G7]ludzki [C]ród! [G7]

Nie nam wyglądać zmiłowania
Z wyroków bożych, z pańskich spraw.
Z własnego prawa bierz nadania
I z własnej woli sam się zbaw!
Niech w kuźni naszej ogień bucha,
Zanim ostygnie – przekuj w stal!
By łańcuch spadł z wolnego ducha,
A dom niewoli zniszcz i spal!

Bój to będzie…

Rząd nas uciska, kłamią prawa,
Podatków brzemię ciąży nam,
I z praw się naszych naigrawa
Ten, co z bezprawia żyje sam.
Lecz się odmieni krzywda krwawa,
Gdy równość stworzy nowy ład,
Bez obowiązków nie ma prawa,
Dla równych – równy szczęścia świat!

Bój to będzie…

Rządzący światem samowładnie
Królowie kopalń, fabryk, hut
Tym mocni są, że każdy kradnie
Bogactwa, które stwarza lud.
W tej bandy kasie ogniotrwałej
Stopiony w złoto krwawy pot
Na własność do nas przejdzie cały,
Jak należności słusznej zwrot.

Bój to będzie…

Obłudzie zdzierców, rządom kata
wyzwania zgodnie rzucim krzyk,
co wojsk szeregi z ludem zbrata:
Hej, kolby w górę, łamać szyk.
I żołnierz, wiedząc przeciw komu,
a z kim o lepszy walczy los,
bratobójczego sprawcom sromu
śmiertelny jutro zada cios.

Bój to będzie…

Dziś lud roboczy wsi i miasta
W jedności swojej stwarza moc,
Co się po ziemi wszerz rozrasta,
Jak świt łamiący wieków noc…
Precz darmozjadów rodzie sępi!
Czyż nie dość żerów z naszych ciał?
Gdy lud wam krwawe szpony stępi,
Dzień szczęścia będzie wiecznie trwał.

Bój to będzie…


L’Internationale, śpiewana w około stu językach, to najsłynniejsza lewicowa pieśń-symbol. Od XIX wieku jedna z najpopularniejszych pieśni socjalistycznych. Stała się najważniejszą pieśnią światowego ruchu robotniczego, śpiewana jest do dzisiaj przez lewicowych związkowców, komunistów, anarchistów i socjaldemokratów.

Została napisana w czerwcu 1871 roku, przez Eugene’a Pottiera, uczestnika Komuny Paryskiej, i pierwotnie śpiewano ją na melodie Marsylianki. Do dziś wykonywaną melodię stworzył w 1888 roku Pierre De Geyter (co ciekawe, we Francji melodia ta podlega prawu autorskiemu do października 2017 roku, choć w innych krajach, także w USA, znajduje się w domenie publicznej). Tłumaczenie na rosyjski zostało w 1918 roku wybrane na hymn Rosji Radzieckiej. Z rozkazu Stalina w 1944 roku zastąpiono ją specjalnie napisanym skomponowanym hymnem ZSRR.

Tłumaczenia Międzynarodówki na język polski dokonała Maria Markowska, ps. Kruk (1878-1939) poetka i działaczka Polskiej Partii Socjalistycznej, związana z Frakcją Rewolucyjną, następnie z obozem legionowym, później w ostrej opozycji do Piłsudskiego.

W jakim języku chcesz śpiewać Międzynarodówkę? W śpiewniku mamy oryginalną wersję francuską (z akordami), a także wersję angielską, hiszpańską, rosyjską i włoską. (Kliknij tag „Międzynarodówka”).

Warszawianka 1905

Warszawianka 1905

słowa: Wacław Święcicki
muzyka: Józef Pławiński
1883

[Dm]Śmiało podnieśmy sztandar nasz w górę,
[A]Choć burza wrogich [Dm]żywiołów wy[C]je,
[Dm]Choć nas dziś gnębią siły ponure,
[A]Chociaż niepewne [Dm]jutro niczy[C]je.

[F]O, bo to sztandar [C]całej ludzkości,
To hasło święte, [A]pieśń zmartwychwstania,
[Dm]To tryumf pracy, sprawiedliwości,
[A]To zorza wszystkich [Dm]ludów zbrata[C]nia!

[F]Naprzód, Warszawo!
[C]Na walkę krwawą,
Świętą a prawą!
[A]Marsz, marsz, Warszawo!

[Dm]Naprzód, Warszawo!
Na walkę krwawą,
[A]Świętą a prawą!
[Dm]Marsz, War[A]szawo, [Dm]marsz!

Dziś, gdy roboczy lud ginie z głodu,
Zbrodnią w rozkoszy tonąć jak w błocie,
I hańba temu, kto z nas za młodu,
Lęka się stanąć choć na szafocie!

O, nie bez śladu każdy z tych skona,
Co życie sprawie oddają w darze,
Bo nasz zwycięski śpiew ich imiona
Milionom ludzi ku czci przekaże!

Naprzód Warszawo!…

Hurra! Zerwijmy z carów korony,
Gdy ludy dotąd chodzą w cierniowej,
I w krwi zatopmy nadgniłe trony,
Spurpurowiałe we krwi ludowej!

Ha! Zemsta straszna dzisiejszym katom,
Co wysysają życie z milionów.
Ha! Zemsta carom i plutokratom,
A przyjdzie żniwo przyszłości plonów!

Naprzód Warszawo!…


Warszawianka 1905 roku to najsłynniejsza polska pieśń, znana na wszystkich kontynentach i śpiewana w dziesiątkach języków. Napisał ją Wacław Święcicki podczas odsiadywania wyroku za działalność socjalistyczną w X pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Za mury więzienne przekazał tekst w postaci oryginalnego grypsu, kropkując odpowiednie litery w Panu Tadeuszu. Pierwszy raz tekst został wydrukowany 15 września 1883 roku w pierwszym numerze pisma Proletariat.

Na ulicach zaśpiewano ją po raz pierwszy poza gronem socjalistów w marcu 1885 roku czasie demonstracji ulicznej w Warszawie. Pieśń swą nazwę zyskała podczas manifestacji 1-majowej 1905 roku, kiedy to stała się hymnem demonstrujących robotników. Kompozytorem muzyki opartej na Marszu Żuawów jest Józef Pławiński, działacz socjalistyczny osadzony w Cytadeli wraz ze Święcickim. W 1880 sąd carski skazał go na dożywotnie osiedlenie na Syberii. Zmarł podczas podróży.

Na melodię Warszawianki 1905 roku śpiewana jest najpopularniejsza pieśń hiszpańskich anarchistów A las barricadas, walczących w Rewolucji Hiszpańskiej 1936. Do dziś jest hymnem związku zawodowego Krajowa Konfederacja Pracy (CNT). Z kolei we Włoszech, pod nazwą Stato e padroni, była hymnem grupy Potere Operaio (Władza Robotnicza), powstałej w wyniku strajków robotniczo-studenckich w 1968 roku.

O historii i znaczeniu „Warszawianki 1905” fascynująco piszą Filip Lech i Jacek Plewicki na stronie Krytyki Polityycznej.

Na melodię „Warszawianki” śpiewana jest również pochodząca z tego samego okresu „Łodzianka”, włoska piosenka „Stato e padroni” z lat 1960., a także polska „Na dzień pierwszego maja” z 1889 r.

Bandiera rossa

Bandiera rossa

słowa: Carlo Tuzzi, 1908
muzyka: trad.

Avanti [A]popolo, alla riscossa
Bandiera [E]rossa, bandiera [A]rossa
Avanti popolo, alla riscossa
Bandiera [E]rossa trionfe[A]rà!

[A]Bandiera rossa la tri[E]onferà
Bandiera rossa la tri[A]onferà
Bandiera rossa la tri[E]onferà
Evviva il comunismo e la liber[A]tà!

Avanti popolo, tuone il canone
Rivoluzione! Rivoluzione!
Avanti popolo, tuone il canone
Rivoluzione vogliamo far!

Rivoluzione noi vogliamo far!
Rivoluzione noi vogliamo far!
Rivoluzione noi vogliamo far!
Evviva il comunismo e la libertà!

Vogliamo fabbriche, vogliamo terra
Ma senza guerra, ma senza guerra!
Vogliamo fabbriche, vogliamo terra
Ma senza guerra, trionferà!

Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Evviva il comunismo e la libertà!

Degli sfruttati l’immensa schiera
La pura innalzi, rossa bandiera.
O proletari, alla riscossa
Bandiera rossa trionferà

Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Il frutto del lavoro a chi lavora andrà!

Dai campi al mare, alla miniera
All’officina, chi soffre e spera
Sia pronto, è l’ora della riscossa
Bandiera rossa trionferà

Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Soltanto il comunismo è vera libertà

Non più nemici, non più frontiere
Sono i confini rosse bandiere
O comunisti, alla riscossa,
Bandiera rossa trionferà

Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Evviva comunismo e la libertà

Falange audace cosciente e fiera
dispiega al sole rossa bandiera
lavoratori alla riscossa
Bandiera rossa la trionferà

Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Bandiera rossa la trionferà
Evviva comunismo e la libertà


Nieco inna, równie łatwa wersja:

[D]Avanti popolo, alla riscossa
Bandiera [A7]rossa, bandiera [D]rossa
Avanti popolo, alla riscossa
Bandiera [A7]rossa trionfe[D]rà.

[D]Bandiera rossa la tri[A7]onferà
Bandiera rossa la tri[D]onferà
Bandiera rossa la tri[G]onferà
Evviva il comu[D]nismo e la li[A7]ber[D]tà!


Oryginalny tekst do utworu zaadaptowanego na wiele języków napisany został w 1908 roku przez Carla Tuzziego, a muzykę zaczerpnięto z lombardzkich pieśni ludowych. Inaczej zwana Avanti Popolo, jedna z najsłynniejszych piosenek ruchu robotniczego, której tekst funkcjonuje w wielu wersjach.

Czerwony sztandar

Czerwony sztandar

słowa: Bolesław Czerwieński
muzyka: Jan Kozakiewicz
1881

Krew [C]naszą [F]długo leją [C]katy,
Wciąż [D]płyną ludu [G]gorzkie [D]łzy.
Na[C]dejdzie [F]jednak dzień zap[C]łaty,
[D]dziami wówczas będziem [G]my,
[D]dziami wówczas będziem [G]my!

[C]Dalej więc, dalej więc, [F]wznieśmy [C]śpiew,
Nasz [C]sztandar płynie ponad [G]trony.
[D]Niesie [G]on [D]zemsty [G]grom, [D]ludu [G]gniew
[G]Przyszłości rzucając [C]siew,
A kolor [F]jego jest czer[C]wony,
Bo na nim [F]robot[G]nicza [C]krew
Bo na nim [F]robot[G]nicza [C]krew!

Choć stare łotry, nocy dzieci,
Nawiązać chcą starganą nić,
Co złe, to w gruzy się rozleci,
Co dobre, wiecznie będzie żyć.
Co dobre wiecznie będzie żyć

Dalej więc…

Porządek stary już się wali,
Żywotem dla nas jego zgon.
Będziemy wspólnie pracowali
l wspólny będzie pracy plon.
I wspólny będzie pracy plon

Dalej więc…

Hej, razem, bracia, do szeregu
Z jednaką myślą, z dłonią w dłoń!
Któż zdoła wstrzymać strumień w biegu,
Czyż jest na świecie taka broń?
Czyż jest na świecie taka broń?

Dalej więc…

Precz z tyranami, precz z zdziercami,
Niech zginie stary, podły świat!
My nowe życie stworzym sami
l nowy zaprowadzim ład.
I nowy zaprowadzim ład

Dalej więc…


Czerwony Sztandar (pieśń znana również pod tytułem Krew naszą długo leją katy) od 1883 stał się rewolucyjnym hymnem bojowym polskiego proletariatu.

Tekst w 1881 r. napisał lwowski poeta, publicysta i działacz socjalistyczny Bolesław Czerwieński na podstawie pieśni francuskich komunardów z 1871 Le drapeau rouge (Czerwony sztandar). Muzykę skomponował Jan Kozakiewicz. Po raz pierwszy utwór opublikowano w Genewie w 1882 roku w zbiorze poezji Czegóż chcą.

Pieśń towarzyszyła demonstracjom, strajkom. Przed śmiercią śpiewali ją skazańcy. Jej wykonywanie i publikowanie było zakazane przez władze rosyjskie.
Przetłumaczona została na 12 języków. Szczególną popularnością cieszyła się w Rosji. Na język niemiecki pieśń przetłumaczyła ją w 1900 r. Róża Luksemburg. Czerwony sztandar jest również hymnem Polskiej Partii Socjalistycznej.