Międzynarodówka
Międzynarodówka
muzyka: Pierre De Geyter, 1888
[G7]Wyk[C]lęty powstań, ludu [F]ziemi,
Pows[G7]tańcie, których dręczy [C]głód. [G7]
Myśl [C]nowa blaski promien[F]nymi
Powiedzie [G7]nas na bój, na [C]trud.
Przesz[G]łości [D7]ślad dłoń nasza [G]zmiata,
Przed ciosem [D7]niechaj tyran [G]drży!
Rusz[G7]ymy z posad bryłę [C]świata,
Dziś niczym, [G]jutro [D7]wszystkim [G]my! [G7]
Bój to [C]będzie os[F]tatni
Krwawy [G7]skończy się [C]trud [G7]
Gdy [C]zwią[G7]zek nasz [Am]bratni
O[F]garnie [D]ludzki [G]ród! [G7]
Bój to [C]będzie os[F]tatni
Krwawy [G7]skończy się [C]trud
Gdy [A]zwią[Dm]zek [A]nasz [Dm]bra[A]aaat[Dm]ni
O[C]garnie [G7]ludzki [C]ród! [G7]
Nie nam wyglądać zmiłowania
Z wyroków bożych, z pańskich spraw.
Z własnego prawa bierz nadania
I z własnej woli sam się zbaw!
Niech w kuźni naszej ogień bucha,
Zanim ostygnie – przekuj w stal!
By łańcuch spadł z wolnego ducha,
A dom niewoli zniszcz i spal!
Bój to będzie…
Rząd nas uciska, kłamią prawa,
Podatków brzemię ciąży nam,
I z praw się naszych naigrawa
Ten, co z bezprawia żyje sam.
Lecz się odmieni krzywda krwawa,
Gdy równość stworzy nowy ład,
Bez obowiązków nie ma prawa,
Dla równych – równy szczęścia świat!
Bój to będzie…
Rządzący światem samowładnie
Królowie kopalń, fabryk, hut
Tym mocni są, że każdy kradnie
Bogactwa, które stwarza lud.
W tej bandy kasie ogniotrwałej
Stopiony w złoto krwawy pot
Na własność do nas przejdzie cały,
Jak należności słusznej zwrot.
Bój to będzie…
Obłudzie zdzierców, rządom kata
wyzwania zgodnie rzucim krzyk,
co wojsk szeregi z ludem zbrata:
Hej, kolby w górę, łamać szyk.
I żołnierz, wiedząc przeciw komu,
a z kim o lepszy walczy los,
bratobójczego sprawcom sromu
śmiertelny jutro zada cios.
Bój to będzie…
Dziś lud roboczy wsi i miasta
W jedności swojej stwarza moc,
Co się po ziemi wszerz rozrasta,
Jak świt łamiący wieków noc…
Precz darmozjadów rodzie sępi!
Czyż nie dość żerów z naszych ciał?
Gdy lud wam krwawe szpony stępi,
Dzień szczęścia będzie wiecznie trwał.
Bój to będzie…
L’Internationale, śpiewana w około stu językach, to najsłynniejsza lewicowa pieśń-symbol. Od XIX wieku jedna z najpopularniejszych pieśni socjalistycznych. Stała się najważniejszą pieśnią światowego ruchu robotniczego, śpiewana jest do dzisiaj przez lewicowych związkowców, komunistów, anarchistów i socjaldemokratów.
Została napisana w czerwcu 1871 roku, przez Eugene’a Pottiera, uczestnika Komuny Paryskiej, i pierwotnie śpiewano ją na melodie Marsylianki. Do dziś wykonywaną melodię stworzył w 1888 roku Pierre De Geyter (co ciekawe, we Francji melodia ta podlega prawu autorskiemu do października 2017 roku, choć w innych krajach, także w USA, znajduje się w domenie publicznej). Tłumaczenie na rosyjski zostało w 1918 roku wybrane na hymn Rosji Radzieckiej. Z rozkazu Stalina w 1944 roku zastąpiono ją specjalnie napisanym skomponowanym hymnem ZSRR.
Tłumaczenia Międzynarodówki na język polski dokonała Maria Markowska, ps. Kruk (1878-1939) poetka i działaczka Polskiej Partii Socjalistycznej, związana z Frakcją Rewolucyjną, następnie z obozem legionowym, później w ostrej opozycji do Piłsudskiego.