Di Szwue

Di Szwue

(Przysięga)

słowa: Szymon An-ski, 1902
muzyka: trad.

[d]Brider un szwester fun [A]arbet un nojt,
ale, wos zenen ce[d]zejt un cersprejt.
Cuzamen! Cuzamen! Di [A]fon iz grejt,
zi [d]flatert fun [g]corn, fun [A]blut iz zi rojt!
A [d]szwu[g]e! A [A]szwue – ojf [d]leb[A]n un [d]tojt!

[D7]Himl un erd [g]wet undz ojs[C7]hern,
[F]ejdes weln [g]zaaa[D7]aajn di [g]lichtike [A7]sztern.
A [d]szwu[g]e fun [A7]blut un a [d]szwue fun trer[g]n.
Mir [d]szwer[g]n! Mir [A7]szwern! [d]Mir [A]szwer[d]n!

Mir [d]szwern a trajhajt on [A]grenecn cum Bund,
nur er ken di szklafn ba[d]frajen acund.
Di fon di rojte iz [A]hojch un brejt,
zi [d]flatert fun [g]corn, fun [A]blut iz zi rojt!
A [d]szwu[g]e! A [A]szwue – ojf [d]leb[A]n un [d]tojt!

Himl un erd…

Mir [d]szwern cu kemfn far [A]frajhajt un recht
mit ale tiranen un [d]zejere knecht.
Mir szwern bazogn di [A]finstere macht
oder mit heldn[g]mut fal[A]n in szlacht!
A [d]szwu[g]e, a [A]szwue – ojf [d]leb[A]n un [d]tojt!

Himl un erd…
Mir [d]szwern cu hitn a [A]blutikn has
cu merder un rojber fun [d]arbeter-klas.
Dem kejzer, di herszer, di [A]kapitalistn —
Mir [d]szwern zej [g]ale far[A]nichtn, farwistn.
A [d]szwu[g]e, a [A]szwue – ojf [d]leb[A]n un [d]tojt!

Himl un erd…
Mir [d]szwern cu firn dem [A]hajlikn sztrajt
biz wanen di welt nit [d]wern banajt.
Kejn kapcan, kejn nogid, kejn [A]her un kejn szklaf!
Glajch [d]zoln wern [g]wer sztark [A]iz un szlaf!
A [d]szwu[g]e, a [A]szwue – ojf [d]leb[A]n un [d]tojt!

Himl un erd…


Di Szwue („Przysięga”) to hymn Bundu i jedna z najbardziej znanych pieśni żydowskiego ruchu robotniczego. Ukazała się w 1902 r. w londyńskim „Der jideszer arbeter”. Jej twórcą jest Szymon An-ski, który przerobił piosenkę tkaczy tałesów, śpiewaną podczas strajku w Kołomyi w 1892 r. Di Szwue do dziś wykonuje się na spotkaniach żydowskich socjalistów.

Dump The Bosses Off Your Back

Dump The Bosses Off Your Back

słowa: John Brill, Anne Feeney
muzyka: Charles Crozat Converse, 1868

[D]Are you poor, forlorn and [G]hungry?
[D]Are there lots of things you [A]lack?
[D]Is your life made up of [G]misery?
[A]Then dump the bosses off your [D]back.

[A]Are your clothes all torn [D]tattered?
[G]Are you [D]living in a [A]shack?
[D]Would you have your troubles [G]scattered?
[A]Then dump the bosses off your [D]back.

Are you almost split asunder?
Loaded like a long-eared jack?
Boob – why don’t you buck like thunder,
And dump the bosses off your back?

All the agonies you suffer
You can end with one good whack;
Stiffen up, you orn’ry duffer
And dump the bosses off your back.

If you find your factory is closed down
Are your neighbours all on crack?
Buck, let me give you the low down:
Dump the bosses off your back.

If you find your pension looted
Are your buddies in Iraq?
Would you see the rascals booted?
Dump the bosses off your back.

Oryginalna wersja w wykonaniu Johna Brilla:

Wersja Anne Feeney, z dopisaną przez nią trzecią, bardziej współczesną zwrotką:


„Dump The Bosses Off Your Back” to jeden z wielu „wywrotowych” pracowniczych protest-songów opartych na melodii popularnych pieśni i hymnów religijnych. Melodię do hymnu What a Friend We Have in Jesus napisał w 1868 roku adwokat i kompozytor Charles Crozat Converse. Nowy tekst dopisał na początku XX wieku John Brill; dwie zwrotki piosenki „Dump The Bosses Off Your Back” jego autorstwa ukazały się w 1916 roku w słynnym śpiewniku związku zawodowego IWW The Little Red Song Book. A już w bieżącym stuleciu ostatnią, trzecią zwrotkę dopisała amerykańska pieśniarka Anne Feeney.

Bella ciao (po polsku)

Bella ciao

(Polska wersja piosenki „Bella ciao”)

słowa: aut. niezn.

Pewnego [Am]ranka, gdy się zbudziłem
o bella, ciao! bella, ciao! bella, [E]ciao, ciao, ciao!
Pewnego [Dm]ranka, gdy się zbudz[Am]iłem
Spotkałem [E]wroga w kraju [Am]mym

hej partyzancie, weź mnie ze sobą
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
hej partyzancie, weź mnie ze sobą
Bo czuję powiew śmierci już

A jeśli umrę jako partyzant
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
A jeśli umrę jako partyzant
Chcę byś pochował godnie mnie

Pogrzeb mnie w górach, tam hen, wysoko
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Pogrzeb mnie w górach, tam hen, wysoko
Gdzie piękny kwiat swój kładzie cień

Wszyscy co przejdą i będą patrzeć
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Wszyscy co przejdą i będą patrzeć
Powiedzą: „Jaki piękny kwiat!”

Kwiat ten należy do partyzanta
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
/Kwiat ten należy do partyzanta
Co życie swe za wolność dał/x2


Bella Ciao z tekstem w języku polskim, w wersji wykonywanej przez Krakowski Chór Rewolucyjny. Nie wiemy, kto jest autorem lub autorką tłumaczenia na język polski. Więcej informacji o utworze na stronie wersji oryginalnej.

Łodzianka

Łodzianka

słowa: aut. niezn., 1909
muzyka: Józef Pławiński

(Na melodię piosenki „Warszawianka 1905”)

[Dm]Śmiało podnieśmy krwawe sztandary,
[A]Jasną zielenią [Dm]opaszmy [C]skroń.
[Dm]Otośmy pełni siły i wiary
[A]Na bój śmiertelny chwy[Dm]cili [C]broń.
[F]O, bo to walka [C]o wolność ludu,
Sztandar nasz krwawy, [A]sióstr, braci krew,
[Dm]Drogą przed nami z cierni i trudu,
[A]Uczucia w piersi [Dm]zemsta [Am]i [Dm]gniew.[C]

[F]Naprzód, o Łodzi, w [C]krwawej powodzi
Poległych braci [A]pomścić już czas,
[Dm]Czas by stanęli, starzy i młodzi,
[A]Walczyć za wolność [Dm]czas, [A]wielki [Dm]czas!

Dziś, gdy nas gnębią różne Szajblery,
Gdy majster każdy – szpicel i cham,
Gdy ufni w pomoc rządu Gajery
Pędzą łaknących pracy od bram,
Gdy z Kaznakowem Poznański w zgodzie,
Gdy razem chłoszczą: nędza i bat,
Gdy za idee w głodzie i chłodzie
Umiera ojciec, siostra i brat.

Naprzód, o Łodzi, w krwawej powodzi
Zerwijmy pęta z gnębionych mas.
Stańmy do walki, starzy i młodzi:
Czas pomścić braci poległych, czas!

Gdy setki naszych mężnych szermierzy
Poszło na Sybir do carskich turm,
Niech wstaną nowi dziś bohaterzy,
Rozdzwonią ciszę odgłosem surm.
Za szereg braci poległych w borze,
Za groby, które zbezcześcił wróg,
Zemstę przysiężmy, stańmy jak morze
I zmiećmy przemoc z dziejowych dróg!

Naprzód, o Łodzi, w krwawej powodzi
Poległych braci pomścijmy wraz,
Stańmy do walki, starzy i młodzi:
Bo przyszła chwila, już nadszedł czas!


Łodzianka została napisana w 1909 roku. Jej nieznanego pochodzenia tekst inspirowany jest „Warszawianką 1905 roku” i śpiewana jest na tę samą melodię. Nawiązuje do Powstania Łódzkiego, jednego z najważniejszych epizodów Rewolucji 1905 roku na terenach Królestwa Polskiego. Najcięższe walki trwały w dniach 22–24 czerwca 1905 r. i były elementem trwającej w całej Rosji rewolucji.

W tekście utrwaliły się wydarzenia ze stycznia 1905 roku, kiedy po strajkach w fabrykach Scheiblera, Geyera i Poznańskiego z pracy wyrzucono około 10 tysięcy robotników. Autor utworu pozostaje anonimowy.

La Internacional (Międzynarodówka po hiszpańsku)

La Internacional

(Hiszpańska wersja „Międzynarodówki”)

słowa: aut. niezn.
muzyka: Pierre De Geyter, 1888

!Arriba, parias de la Tierra!
!En pie, famélica legión!
Atruena la razón en marcha:
es el fin de la opresión.

Del pasado hay que hacer anicos.
!Legión esclava en pie a vencer!
El mundo va a cambiar de base.
Los nada de hoy todo han de ser.

Agrupémonos todos,
en la lucha final.
El género humano
es la internacional. (Bis)

Ni en dioses, reyes ni tribunos,
está el supremo salvador.
Nosotros mismos realicemos
el esfuerzo redentor.

Para hacer que el tirano caiga
y el mundo siervo liberar,
soplemos la potente fragua
que el hombre libre ha de forjar.

Agrupémonos todos,
en la lucha final.
El género humano
es la internacional. (Bis)

La ley nos burla y el Estado
oprime y sangra al productor;
nos da derechos irrisorios
no hay deberes del senor.

Basta ya de tutela odiosa,
que la igualdad ley ha de ser:
„No más deberes sin derechos,
ningún derecho sin deber”.

Agrupémonos todos,
en la lucha final.
El género humano
es la Internacional. (Bis).


W jakim języku chcesz śpiewać Międzynarodówkę? W śpiewniku mamy oryginalną wersję francuską (z akordami), wersję polską (z akordami), a także wersję angielską, rosyjską i włoską. (Kliknij tag „Międzynarodówka”).