Rezolucja komunardów

Rezolucja komunardów

słowa: Bertold Brecht / Mikołaj Denderski, Mateusz Trzeciak i Robert Szokalski
muzyka: Hanns Eisler
1949

Wiersz Bertolda Brechta w przekładzie, którego autorami są Mikołaj Denderski, Mateusz Trzeciak i Robert Szokalski. W tej wersji wiersz był wykonywany jako pieśń przez Krakowski Chór Rewolucyjny:

Mając [C]na uwadze naszą [G]słabość,
Wyście [Am]praw upletli [Em]na nas [Am]bicz.
Praw tych [F]już nie zamierzamy [C]respektować,
Bo nie [Am]chcemy już w nie[E]woli dłużej [Am]żyć.

Mając [C]na uwadze głodu[G]jących,
Ogra[Am]bianych ludzi [Em]wszystkich [Am]ras,
Ostrze[F]gamy was, że tylko [C]cienkie szyby
Bronią [Am]chleba przed rę[E]kami głodnych [Am]mas.

Ref: Mając na u[C]wadze oczywisty [G]
Fakt, że [Dm]lufy mierzą w naszą [Am]pierś,
Ogła[F]szamy dziś, że dla nas [C]pod[F]łe [C]ży[F]cie
[Am]jest straszniejsze [Em]niźli [Em]śmierć.

Mając [C]na uwadze, że miesz[G]kamy
Na u[Am]licach, a w pa[Em]łacach [Am]wy,
Oznaj[F]miamy, że się do was [C]wprowadzamy,
Bo już [Am]nie w smak nam cias[E]nota, pchły i [Am]wszy.

Mając [C]na uwadze, że choć [G]zimno,
węgla [Am]góry leżą [Em]jak na [Am]złość,
Oświad[F]czamy wam, że się nim [C]podzielicie
Z [Am]nami, bo już dawno [E]chłodu mamy [Am]dość.

Ref: Mając na u[C]wadze oczywisty [G]
Fakt, że [Dm]lufy mierzą w naszą [Am]pierś,
Ogła[F]szamy dziś, że dla nas [C]pod[F]łe [C]ży[F]cie
[Am]jest straszniejsze [Em]niźli [Em]śmierć.

Mając [C]na uwadze, że ską[G]picie
Za ha[Am]rówę dać ucz[Em]ciwy [Am]grosz,
Miejcie [F]na uwadze, że od [C]dziś fabrykę
Przejmu[Am]jemy, by mieć z [E]pracy godny [Am]trzos.

Mając [C]na uwadze, że kła[G]miecie
I nas [Am]chcecie wciągnąć w [Em]brudną [Am]grę,
Og[F]łaszamy dzisiaj rządy [C]robotników,
Co zbu[Am]dują wspólnie [E]nowe szczęście [Am]swe.

Mając [C]na uwadze, że nie [G]znacie
Żadnej [Dm]mowy poza hukiem [Am]dział,
Dziś, gdy [F]na ulicy z nami [C]się [F]spot[C]ka[F]cie,
[Am]usły[Em]szycie tylko: cel i pal!

Ten sam wiersz w przekładzie Roberta Stillera:

I
Zważywszy, żeśmy byli słabi, wyście
Praw namnożyli, co ujarzmiać nas pozwolą.
My prawa te unieważniamy oczywiście
Zważywszy, że się nie godzimy już z niewolą.

Zważywszy, że wy wtedy nam grozicie
Karabinami i bagnetem w pierś
Postanawiamy, że nam odtąd podłe życie
Będzie straszniejsze niż śmierć.

II
Zważywszy, żeśmy dotąd głód cierpieli
I pozwalali się okradać, teraz trzeba
Stwierdzić, że nas tylko szyba dzieli
Od potrzebnego nam dobrego chleba.

Zważywszy, że wy wtedy nam grozicie
Karabinami i bagnetem w pierś
Postanawiamy, że nam odtąd podłe życie
Będzie straszniejsze niż śmierć.

III
Zważywszy, że traf, choćby najszczęśliwszy
Nie sprawi, żeby od was czegoś się doprosić,
Przejmiemy sami kraj i rząd, zważywszy
Że jak nie będzie was, to dla nas będzie dosyć.

Zważywszy, że wy wtedy nam grozicie
Karabinami i bagnetem w pierś
Postanawiamy, że nam odtąd podłe życie
Będzie straszniejsze niż śmierć.

IV
Zważywszy, że nas władze ciągle zwodzą
I nie ufamy w to, co rząd przyrzeka
Postanawiamy, że pod własną wodzą
Stworzymy teraz dobre życie dla człowieka.

Zważywszy, że i tak nie zrozumiecie
Prócz broni w ręku żadnych ludzkich słów
Musimy, bo to w końcu się opłaci przecie
Zwrócić na was wyloty luf.

Pieśń ze sztuki Dni komuny (Die Tage der Kommune) Bertolda Brechta poświęconej Komunie Paryskiej 1871 r. Muzykę stworzył Hanns Eisler.

22 marca 2016 Po polsku, Śpiewnik

In ale gasn

In ale gasn

słowa: Zelman Mlotek / trad.
muzyka: trad.
ok. 1905

In ale gasn wu men gejt
Hert men zabastowkes.
Jinglech, mejdlech, kind un kejt
Szmłuesen fun pribowkes.
Jinglech, mejdlech, kind un kejt
Szmłuesen fun pribowkes.

Genug szojn brider horewen,
Genug szojn borgen lajen,
Macht a zabastowke,
Lomir brider zich bafrajen!
Macht a zabostowke,
Lomir brider zich bafrajen!

Brider un szwester,
Lomir zich gejben di hent,
Lomir Nikolajkelen cebrechn di went!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!

Brider un szwester, lomir zich nit irtsn,
Lomir Nikolajkelen di jorelech farkirtsn!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!

Nechnoter gefirt a vegele mit mist,
Hajnt is er geworn a kapitalist!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!

Brider un szwester, lomir gejn cuzamen,
Lomir Nikolajkelen bagrobn mit der mamen!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzierżawjec wrasej!
Kozaken, żandarrmen, arop fun di ferd!
Der rusiszer kejzer ligt szojn in drerd!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!

Pieśń, która skompilował Zelman Mlotek na potrzeby filmu dokumentalnego „Free Voice of Labour: The Jewish Anarchists” (1980). Składa się ona z dwóch pieśni, które pojawiają się w międzywojennych kijowskich i warszawskich zbiorach muzyki żydowskiej. Obydwie popularne były zarówno wśród anarchistów, jak i członkiń i członków Bundu w Polsce i w Rosji. Obydwie w języku jidysz w transkrypcji fonetycznej.

21 marca 2016 Śpiewnik, W jidysz

La Marseillaise (Marsylianka)

La Marseillaise (Marsylianka)

słowa i muzyka: Claude Joseph Rouget de Lisle, 1792

[D]Allons en[G]fants de [D]la Pat[G]rie,
Le jour de [C]gloire [Am]est [D7]arri[G]vé. [D]
Contre [G]nous de la tyran[D]nie
L’éten[C]dard sang[Am]lant [D7]est le[G]vé,
L’éten[C]dard sang[Am]lant [D7]est le[G]vé!
Entendez-[D7]vous dans les cam[G]pagnes
[G7]Mugir ces fé[C]roces sol[D]dats?
Ils [G]viennent jusque dans nos [D]bras
Égor[Em]ger vos fils, vos com[G]pagn[D]es.

Aux [G]armes, citoy[D]ens,
For[G]mez vos batai[D]llons!
March[G]ez! Marchez!
[C]Qu’un [Am]sang im[D]pur
Ab[G]reuve [D]nos si[G]llons.

Aux [G]armes, citoy[D]ens,
For[G]mez vos batai[D]llons!
March[G]ons! Marchons!
[C]Qu’un [Am]sang im[D]pur
Ab[G]reuve [D]nos si[G]llons.

Amour sacré de la Patrie
Conduis, soutiens nos bras vengeurs.
Liberté, Liberté chérie,
Combats avec tes défenseurs,
Combats avec tes défenseurs.
Sous nos drapeaux, que la victoire
Accoure à tes mâles accents,
Que tes ennemis expirants
Voient ton triomphe et notre gloire!

Aux armes, citoyens…

Tremblez, tyrans, et vous, perfides,
L’opprobe de tous les partis.
Tremblez, vos projets parricides
Vont enfin recevoir leurs prix!
Vont enfin recevoir leurs prix!
Tout est soldat pour vous combattre.
S’ils tombent, nos jeunes héros,
La terre en produit de nouveaux
Contre vous, tous prêts à se battre.

Aux armes, citoyens…

Marsyliankę, obecny hymn Francji, napisał Claude Joseph Rouget de Lisle 25 kwietnia 1792 r. Jako pierwsi śpiewali ją żołnierze z Marsylii, skąd wzięła się nazwa Marche de Marseille, skrócona do La Marseillaise. Początkowo na jej melodię śpiewano Międzynarodówkę, a po rewolucji lutowej w Rosji była hymnem Republiki Rosyjskiej.

20 marca 2016 Po francusku, Śpiewnik

L’Internazionale (Międzynarodówka po włosku)

L’Internazionale

(Włoska wersja „Międzynarodówki”)

słowa: Ettore Marroni i Franco Fortini
muzyka: Pierre De Geyter, 1888

[G7]Com[C]pagni avanti, il gran Par[F]tito
noi [G7]siamo dei lavora[C]tori. [G7]
Rosso un [C]fiore in petto c’è fio[F]rito
una [G7]fede ci è nata in cu[C]or.
Noi non [G]siamo [D7]più nell’offi[G]cina,
entro [D7]terra, dai campi, al [G]mar
la [G7]plebe sempre all’opra [C]china
Senza ide[G]ale in [D7]cui spe[G]rar. [G7]

Su, lott[C]iamo! l’ide[F]ale
nostro al[G7]fine sa[C]rà [G7]
l’In[C]teR[G7]naziona[Am]le
fu[F]tura u[D]mani[G]tà! [G7]
Su, lott[C]iamo! l’ide[F]ale
nostro al[G7]fine sa[C]rà
l’In[A]ter[Dm]naz[A]io[Dm]naaaa[A]aaaa[Dm]le
fu[C]tura u[G7]mani[C]tà! [G7]

Un gran stendardo al sol fiammante
dinanzi a noi glorioso va,
noi vogliam per esso giù infrante
le catene alla libertà!
Che giustizia venga noi chiediamo:
non più servi, non più signor;
fratelli tutti esser vogliamo
nella famiglia del lavor.

Su, lottiamo…

Lottiam, lottiam, la terra sia
di tutti eguale proprietà,
più nessuno nei campi dia
l’opra ad altri che in ozio sta.
E la macchina sia alleata
non nemica ai lavorator;
così la vita rinnovata
all’uom darà pace ed amor!

Su, lottiamo…

Avanti, avanti, la vittoria
è nostra e nostro è l’avvenir;
più civile e giusta, la storia
un’altra era sta per aprir.
Largo a noi, all’alta battaglia
noi corriamo per l’Ideal:
via, largo, noi siam la canaglia
che lotta pel suo Germinal!

Su, lottiamo…

Włoska wersja tekstu Międzynarodówki po raz pierwszy ujrzała światło dzienne w socjalistycznym dzienniku satyrycznym „L’Asino”. Widniał pod nią podpis „E. Bergeret”, który prawdopodobnie stanowił pseudonim dziennikarza Ettore Marroniego. Powyższy tekst to lekko zmodyfikowana w latach 70. XX wieku wersja poety Franco Fortiniego.

W jakim języku chcesz śpiewać Międzynarodówkę? W śpiewniku mamy oryginalną wersję francuską (z akordami), wersję polską (z akordami), a także wersję angielską, hiszpańską i rosyjską. (Kliknij tag „Międzynarodówka”).

20 marca 2016 Po włosku, Śpiewnik

L’Internationale (Międzynarodówka po francusku)

L’Internationale

(Francuska wersja „Międzynarodówki”)

słowa: Eugène Pottier, 1871
muzyka: Pierre De Geyter, 1888

[G7]De[C]bout, les damnés de la [F]terre
De[G7]bout, les forçats de la [C]faim [G7]
La [C]raison tonne en son cra[F]tère,
C’est [G7]l’éruption de la [C]faim.
Du pas[G]séééé [D7]faisons table [G]rase,
Foule esc[D7]lave, debout, de[G]bout
Le [G7]monde va changer de [C]base,
Nous ne [G]sommes rien, [D7]soyons [G]tout. [G7]

C’est la [C]lutte fi[F]nale;
Groupons [G7]nous et de[C]main [G7]
L’In[C]ter[G7]nationa[Am]le
Se[F]ra le [D]genre hu[G]main/x2

Il n’est pas de sauveurs suprêmes
Ni Dieu, ni César, ni Tribun,
Producteurs, sauvons-nous nous-mêmes
Décrétons le salut commun.
Pour que le voleur rende gorge,
Pour tirer l’esprit du cachot,
Soufflons nous-mêmes notre forge,
Battons le fer tant qu’il est chaud.

C’est la lutte finale…/x2

L’État comprime et la Loi triche,
L’impôt saigne le malheureux;
Nul devoir ne s’impose au riche;
Le droit du pauvre est un mot creux
C’est assez languir en tutelle,
L’Égalité veut d’autres lois;
„Pas de droits sans devoirs, dit-elle
Égaux pas de devoirs sans droits.”

C’est la lutte finale…/x2

Hideux dans leur apothéose,
Les rois de la mine et du rail
Ont-ils jamais fait autre chose
Que dévaliser le travail?
Dans les coffres-forts de la banque
Ce qu’il a crée s’est fondu,
En décrétant qu’on le lui rende,
Le peuple ne veut que son dû.

C’est la lutte finale…/x2

Les rois nous saoulaient de fumée,
Paix entre nous, guerre aux Tyrans
Appliquons la grève aux armées,
Crosse en l’air et rompons les rangs!
S’ils s’obstinent ces cannibales
A faire de nous des héros,
Ils sauront bientôt que nos balles
Sont pour nos propres généraux.

C’est la lutte finale…/x2

Ouvriers, paysans, nous sommes
Le grand parti des travailleurs,
La terre n’appartient qu’aux hommes,
L’oisif ira loger ailleurs.
Combien de nos chairs se repaissent!
Mais si les corbeaux, les vautours,
Un de ces matins disparaissent,
Le soleil brillera toujours.

C’est la lutte finale…/x2

Międzynarodówka to chyba najbardziej znana pieśń socjalistyczna. Pochodzi z Francji i przez pierwsze 17 lat śpiewana była do melodii Marsylianki: tekst w 1871 roku napisał jeden z przywódców Komuny Paryskiej, Eugène Pottier, a w 1888 roku obecną melodię skomponował muzyk-amator, Pierre De Geyter.

W jakim języku chcesz śpiewać Międzynarodówkę? W śpiewniku mamy też wersję polską (z akordami), wersję angielską, hiszpańską, rosyjską i włoską. (Kliknij tag „Międzynarodówka”).

20 marca 2016 Po francusku, Śpiewnik
« Poprzednia strona 1 2 3 4Następna strona »