The March of the Women

The March of the Women

słowa i muzyka: Ethel Smyth, 1910

Shout, shout, up with your song!; Cry with the wind, for the dawn is breaking:
March, march, swing you along; Wide blows our banner, and hope is-waking.
Song with this story; Dreams with their glory,
Lo they call, and glad is their word!
Loud and louder it swells, thunder of freedom, the voice of the World

Long, long, we in the Past; Cowered in dread and with doubt were riven*.
Strong! strong, stand we at last; Fearless in faith and with sight new given.
Strength with its beauty, life with its duty;
(Hear the voice, oh hear and obey!)
These, these beckon us on; open your eyes to the blaze of day.

Comrades, ye who have dared; First in the battle to strife and sorrow,
Scorned, spurned, nought have ye cared; Raising your eyes to a wider morrow.
Ways that are weary; Days that are dreary.
Toil and pain by faith ye have borne;
Hail, hail, victors ye stand, wearing the wreath that the brave have worn!

Life, strife. these two are one; Nought can ye win but by faith and daring.
On, on, that ye have done; But for the work of today preparing.
Firm in reliance; Laugh a defiance,
(Laugh in hope, for sure is the end.);
March, march, many as one, shoulder to shoulder and friend to friend.


Hymn ruchu sufrażystek w Wielkiej Brytanii. Utwór został skomponowany w 1910 r. przez Ethel Smyth i wykonany po raz pierwszy 23 marca 1911 roku w Royal Albert Hall, potem rozpowszechnił się w całej Wielkiej Brytanii.

In ale gasn

In ale gasn

słowa: Zelman Mlotek / trad.
muzyka: trad.
ok. 1905

In ale gasn wu men gejt
Hert men zabastowkes.
Jinglech, mejdlech, kind un kejt
Szmłuesen fun pribowkes.
Jinglech, mejdlech, kind un kejt
Szmłuesen fun pribowkes.

Genug szojn brider horewen,
Genug szojn borgen lajen,
Macht a zabastowke,
Lomir brider zich bafrajen!
Macht a zabostowke,
Lomir brider zich bafrajen!

Brider un szwester,
Lomir zich gejben di hent,
Lomir Nikolajkelen cebrechn di went!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!

Brider un szwester, lomir zich nit irtsn,
Lomir Nikolajkelen di jorelech farkirtsn!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!

Nechnoter gefirt a vegele mit mist,
Hajnt is er geworn a kapitalist!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!

Brider un szwester, lomir gejn cuzamen,
Lomir Nikolajkelen bagrobn mit der mamen!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzierżawjec wrasej!
Kozaken, żandarrmen, arop fun di ferd!
Der rusiszer kejzer ligt szojn in drerd!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!


Pieśń, która skompilował Zelman Mlotek na potrzeby filmu dokumentalnego „Free Voice of Labour: The Jewish Anarchists” (1980). Składa się ona z dwóch pieśni, które pojawiają się w międzywojennych kijowskich i warszawskich zbiorach muzyki żydowskiej. Obydwie popularne były zarówno wśród anarchistów, jak i członkiń i członków Bundu w Polsce i w Rosji. Obydwie w języku jidysz w transkrypcji fonetycznej.

La Marseillaise (Marsylianka)

La Marseillaise (Marsylianka)

słowa i muzyka: Claude Joseph Rouget de Lisle, 1792

[D]Allons en[G]fants de [D]la Pat[G]rie,
Le jour de [C]gloire [Am]est [D7]arri[G]vé. [D]
Contre [G]nous de la tyran[D]nie
L’éten[C]dard sang[Am]lant [D7]est le[G]vé,
L’éten[C]dard sang[Am]lant [D7]est le[G]vé!
Entendez-[D7]vous dans les cam[G]pagnes
[G7]Mugir ces fé[C]roces sol[D]dats?
Ils [G]viennent jusque dans nos [D]bras
Égor[Em]ger vos fils, vos com[G]pagn[D]es.

Aux [G]armes, citoy[D]ens,
For[G]mez vos batai[D]llons!
March[G]ez! Marchez!
[C]Qu’un [Am]sang im[D]pur
Ab[G]reuve [D]nos si[G]llons.

Aux [G]armes, citoy[D]ens,
For[G]mez vos batai[D]llons!
March[G]ons! Marchons!
[C]Qu’un [Am]sang im[D]pur
Ab[G]reuve [D]nos si[G]llons.

Amour sacré de la Patrie
Conduis, soutiens nos bras vengeurs.
Liberté, Liberté chérie,
Combats avec tes défenseurs,
Combats avec tes défenseurs.
Sous nos drapeaux, que la victoire
Accoure à tes mâles accents,
Que tes ennemis expirants
Voient ton triomphe et notre gloire!

Aux armes, citoyens…

Tremblez, tyrans, et vous, perfides,
L’opprobe de tous les partis.
Tremblez, vos projets parricides
Vont enfin recevoir leurs prix!
Vont enfin recevoir leurs prix!
Tout est soldat pour vous combattre.
S’ils tombent, nos jeunes héros,
La terre en produit de nouveaux
Contre vous, tous prêts à se battre.

Aux armes, citoyens…


Marsyliankę, obecny hymn Francji, napisał Claude Joseph Rouget de Lisle 25 kwietnia 1792 r. Jako pierwsi śpiewali ją żołnierze z Marsylii, skąd wzięła się nazwa Marche de Marseille, skrócona do La Marseillaise. Początkowo na jej melodię śpiewano Międzynarodówkę, a po rewolucji lutowej w Rosji była hymnem Republiki Rosyjskiej.

Socialismo y libertad

Socialismo y libertad

1929

Al[D]cémonos [Em]todos como una sola [D]voz,
veremos maña[C]na el [D]nuevo [Em]sol,
ve[D]remos ma[Em]ñana la nueva socied[D]ad
que sea go[C]bierno [D]la igual[Em]dad.

Socia[G]lismo en [D]liber[G]tad
la [D]roja ban[Em]dera, la solidari[D]dad
la roja ban[C]dera [D]vence[Em]rá.

Con la [G]fuerza [D]que nos [G]dan
la [D]roja ban[Em]dera, la solidari[D]dad
la tierra que est[C]rena [D]liber[Em]tad.

Sabremos ser libres, podremos alcanzar
de todos los pueblos la unidad,
de todos los pueblos nos sobra voluntad
haremos camino al caminar.

Socialismo en libertad
la roja bandera, la solidaridad
la roja bandera vencerá.

Con la fuerza que nos dan
la roja bandera, la solidaridad
la tierra que estrena libertad.

Un solo destino nos llevar a la unidad
un solo camino hay real,
un solo camino, no hay nada que ocultar
quién puede querernos separar.

Socialismo en libertad
la roja bandera, la solidaridad
la roja bandera vencerá.

Con la fuerza que nos dan
la roja bandera, la solidaridad
la tierra que estrena libertad.


Hiszpańska wersja przetłumaczonej na wiele języków tradycyjnej piosenki bretońskiej Son ar Chistr („Piosenka cydru”) z 1929 r., napisanej przez dwóch nastolatków.

En el pozo María Luisa (Santa Bárbara bendita)

En el pozo María Luisa (Santa Bárbara bendita)

słowa i muzyka: trad.
ok. 1934

En el [Am]pozo María Luisa,
tr[E]anlaralará, tranlará, tranla[Am]rá.
En el [Am]pozo María Luisa,
tr[E]anlaralará, tranlará, tranla[Am]rá.
Murie[C]ron cuatro mi[G]neros.
Mira, mira Maru[Dm]xina mira,
mira como [E]vengo [Am]yo.
Murie[C]ron cuatro mi[G]neros.
Mira, mira Maru[Dm]xina mira,
mira como [E]vengo [Am]yo.

Traigo la camisa roja
tranlaralará, tranlará, tranlará.
Traigo la camisa roja
tranlaralará, tranlará, tranlará
de sangre de un compañero.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.
de sangre de un compañero.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.

Traigo la cabeza rota,
tranlaralará, tranlará, tranlará.
Traigo la cabeza rota,
tranlaralará, tranlará, tranlará
que me la rompió un barreno.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.
que me la rompió un barreno.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.

Santa Bárbara bendita,
tranlaralará, tranlará, tranlará.
Santa Bárbara bendita,
tranlaralará, tranlará, tranlará.
Patrona de los mineros.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.
Patrona de los mineros.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.

Mañana son los entierros,
tranlaralará, tranlará, tranlará,
Mañana son los entierros,
tranlaralará, tranlará, tranlará,
de esos pobres compañeros,
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.
de esos pobres compañeros,
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.


Tradycyjna piosenka asturyjskich górników śpiewana zarówno w dialekcie asturyjskim (jako Nel Pozu Maria Luisa), jak i w języku hiszpańskim. Śpiewana podczas strajków w czasie powstania Asturii w 1934 r. oraz wojny domowej w Hiszpanii. Opowiada o bolesnym powrocie do domu górnika zaplamionego krwią swoich przyjaciół po wypadku w asturyjskiej kopalni Pozu Maria Luisa, który opisuje to wydarzenie swojej żonie, Maruxinie. Kopalnia obecna w Asturii od XVIII wieku funkcjonowała jako scena wypadków, podczas których zginęły setki górników.