Белая Армия, черный Барон

Белая Армия, черный Барон

(Bielaja armia, czarny baron)

słowa: Paweł Grigorewicz Gorinsztejn
muzyka: Samuel Pokrass
1920

[Em]Bielaja [Am]armia, [H7]czorny ba[Em]ron
[Am]Znowa ga[Em]towjat nam [H7]carskij [Em]tron
[Em]No at Taj[Am]gi da bri[H7]tanskich mari[Em]ej
[Am]Krasnaja [Em]armia [H7]wsiech sil[Em]niej

/Tak pust że [H7]krasnaja
Sżymajet [Em]wlastna
Swoj sztik ma[D]zoliestaj ruk[G]oj
I wsie dalż[Am]ny my
Nieudierż[Em]ima
Idzti w pas[Am]lednij [H7]smiertnyj [Em]boj!/x2

Krasnaja armia, marsz, marsz wpierjod!
Rjewwajensawjet nas w boj zawjot
Wjedz ot Tajgi da britanskich mariej
Krasnaja armia wsiech silniej

/Tak pust że krasnaja
Sżymajet wlastna
Swoj sztik mazoliestaj rukoj
I wsie dalżny my
Nieudierżima
Idzti w paslednij smiertnyj boj!/x2

My razżygajem pażar mirawoj
Banki i cjurmy zrawnajem z zjemloj
Wjedz ot Tajgi da britanskich mariej
Krasnaja armia wsiech silniej

/Tak pust że krasnaja
Sżymajet wlastna
Swoj sztik mazoliestaj rukoj
I wsie dalżny my
Nieudierżima
Idzti w paslednij smiertnyj boj!/x2
I wsie dalżny my
Nieudierżima
Idzti w paslednij smiertnyj booooooj!


Utwór marszowy, którego właściwa nazwa brzmi Krasnaja armija vsekh silnej (Armia Czerwona jest najsilniejsza). Piosenkę napisano w 1920 r. podczas rosyjskiej wojny domowej między bolszewikami a białymi. Miała stać się hymnem Armii Czerwonej. Tekst napisał Paweł Grigorewicz Gorinsztejn, zaś autorem muzyki jest Samuel Pokrass, rosyjski kompozytor żydowskiego pochodzenia, który emigrował do Stanów Zjednoczonych i był znany jako współautor musicalu „Trzej muszkieterowie”.

Na tę samą melodię śpiewana jest także niemiecka piosenka „Die Arbeiter von Wien”

Die Arbeiter von Wien

Die Arbeiter von Wien

słowa: Fritz Brügel, ok. 1927
muzyka: Samuel Pokrass

(Na melodię piosenki „Biała armia, czarny baron”)

[Em]Wir sind das [Am]Bauvolk der [H7]kommenden [Em]Welt,
[Am]wir sind der [Em]Sämann, die [H7]Saat und das [Em]Feld.
[Em]Wir sind die Sch[Am]nitter der [H7]kommenden [Am]Mahd,
[Am]wir sind die [Em]Zukunft und [H7]wir sind die [Em]Tat.

So flieg‘, du [H7]flammende, du rote [Em]Fahne,
voran dem [D]Wege, den wir [G]ziehn.
Wir sind der [Am]Zukunft getreue [Em]Kämpfer,
wir sind die [Am]Arbei[H7]ter von [Em]Wien!/x2

Herrn der Fabriken, ihr Herren der Welt,
endlich wird eure Herrschaft gefällt.
Wir, die Armee, die die Zukunft erschafft,
sprengen der Fesseln engende Haft.

So flieg‘, du flammende, du rote Fahne,
voran dem Wege, den wir ziehn.
Wir sind der Zukunft getreue Kämpfer,
wir sind die Arbeiter von Wien!/x2

Wie auch die Lüge uns schmähend umkreist,
alles besiegend erhebt sich der Geist.
Kerker und Eisen zerbricht seine Macht,
wenn wir uns ordnen zur letzten Schlacht.

So flieg‘, du flammende, du rote Fahne,
voran dem Wege, den wir ziehn.
Wir sind der Zukunft getreue Kämpfer,
wir sind die Arbeiter von Wien!/x2


Socjalistyczna pieśń napisana przez wiedeńskiego poetę, eseistę i dziennikarza, Fritza Brügla, prawdopodobnie w 1927 roku, wykonana po raz pierwszy dwa lata później w Wiedniu podczas obchodów 2. Międzynarodowego Dnia Młodzieży Robotniczej. Jej tekst odnosi się do wydarzeń rewolty lipcowej 1927 roku, podczas której zastrzelono 89 demonstrantów. Melodię zapożyczono z rosyjskiej piosenki z okresu wojny czerwonych z białymi Белая Армия, Чёрный Барон (Biała armia, czarny baron). Popularność zyskała podczas walki austriackiego ruchu robotniczego z faszystami w czasie austriackiej wojny domowej w 1934 r.

The March of the Women

The March of the Women

słowa i muzyka: Ethel Smyth, 1910

Shout, shout, up with your song!; Cry with the wind, for the dawn is breaking:
March, march, swing you along; Wide blows our banner, and hope is-waking.
Song with this story; Dreams with their glory,
Lo they call, and glad is their word!
Loud and louder it swells, thunder of freedom, the voice of the World

Long, long, we in the Past; Cowered in dread and with doubt were riven*.
Strong! strong, stand we at last; Fearless in faith and with sight new given.
Strength with its beauty, life with its duty;
(Hear the voice, oh hear and obey!)
These, these beckon us on; open your eyes to the blaze of day.

Comrades, ye who have dared; First in the battle to strife and sorrow,
Scorned, spurned, nought have ye cared; Raising your eyes to a wider morrow.
Ways that are weary; Days that are dreary.
Toil and pain by faith ye have borne;
Hail, hail, victors ye stand, wearing the wreath that the brave have worn!

Life, strife. these two are one; Nought can ye win but by faith and daring.
On, on, that ye have done; But for the work of today preparing.
Firm in reliance; Laugh a defiance,
(Laugh in hope, for sure is the end.);
March, march, many as one, shoulder to shoulder and friend to friend.


Hymn ruchu sufrażystek w Wielkiej Brytanii. Utwór został skomponowany w 1910 r. przez Ethel Smyth i wykonany po raz pierwszy 23 marca 1911 roku w Royal Albert Hall, potem rozpowszechnił się w całej Wielkiej Brytanii.

In ale gasn

In ale gasn

słowa: Zelman Mlotek / trad.
muzyka: trad.
ok. 1905

In ale gasn wu men gejt
Hert men zabastowkes.
Jinglech, mejdlech, kind un kejt
Szmłuesen fun pribowkes.
Jinglech, mejdlech, kind un kejt
Szmłuesen fun pribowkes.

Genug szojn brider horewen,
Genug szojn borgen lajen,
Macht a zabastowke,
Lomir brider zich bafrajen!
Macht a zabostowke,
Lomir brider zich bafrajen!

Brider un szwester,
Lomir zich gejben di hent,
Lomir Nikolajkelen cebrechn di went!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!

Brider un szwester, lomir zich nit irtsn,
Lomir Nikolajkelen di jorelech farkirtsn!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!

Nechnoter gefirt a vegele mit mist,
Hajnt is er geworn a kapitalist!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!

Brider un szwester, lomir gejn cuzamen,
Lomir Nikolajkelen bagrobn mit der mamen!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzierżawjec wrasej!
Kozaken, żandarrmen, arop fun di ferd!
Der rusiszer kejzer ligt szojn in drerd!

Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!
Hej, hej, daloj policej!
Daloj samedzjerżawjec wrasej!


Pieśń, która skompilował Zelman Mlotek na potrzeby filmu dokumentalnego „Free Voice of Labour: The Jewish Anarchists” (1980). Składa się ona z dwóch pieśni, które pojawiają się w międzywojennych kijowskich i warszawskich zbiorach muzyki żydowskiej. Obydwie popularne były zarówno wśród anarchistów, jak i członkiń i członków Bundu w Polsce i w Rosji. Obydwie w języku jidysz w transkrypcji fonetycznej.

La Marseillaise (Marsylianka)

La Marseillaise (Marsylianka)

słowa i muzyka: Claude Joseph Rouget de Lisle, 1792

[D]Allons en[G]fants de [D]la Pat[G]rie,
Le jour de [C]gloire [Am]est [D7]arri[G]vé. [D]
Contre [G]nous de la tyran[D]nie
L’éten[C]dard sang[Am]lant [D7]est le[G]vé,
L’éten[C]dard sang[Am]lant [D7]est le[G]vé!
Entendez-[D7]vous dans les cam[G]pagnes
[G7]Mugir ces fé[C]roces sol[D]dats?
Ils [G]viennent jusque dans nos [D]bras
Égor[Em]ger vos fils, vos com[G]pagn[D]es.

Aux [G]armes, citoy[D]ens,
For[G]mez vos batai[D]llons!
March[G]ez! Marchez!
[C]Qu’un [Am]sang im[D]pur
Ab[G]reuve [D]nos si[G]llons.

Aux [G]armes, citoy[D]ens,
For[G]mez vos batai[D]llons!
March[G]ons! Marchons!
[C]Qu’un [Am]sang im[D]pur
Ab[G]reuve [D]nos si[G]llons.

Amour sacré de la Patrie
Conduis, soutiens nos bras vengeurs.
Liberté, Liberté chérie,
Combats avec tes défenseurs,
Combats avec tes défenseurs.
Sous nos drapeaux, que la victoire
Accoure à tes mâles accents,
Que tes ennemis expirants
Voient ton triomphe et notre gloire!

Aux armes, citoyens…

Tremblez, tyrans, et vous, perfides,
L’opprobe de tous les partis.
Tremblez, vos projets parricides
Vont enfin recevoir leurs prix!
Vont enfin recevoir leurs prix!
Tout est soldat pour vous combattre.
S’ils tombent, nos jeunes héros,
La terre en produit de nouveaux
Contre vous, tous prêts à se battre.

Aux armes, citoyens…


Marsyliankę, obecny hymn Francji, napisał Claude Joseph Rouget de Lisle 25 kwietnia 1792 r. Jako pierwsi śpiewali ją żołnierze z Marsylii, skąd wzięła się nazwa Marche de Marseille, skrócona do La Marseillaise. Początkowo na jej melodię śpiewano Międzynarodówkę, a po rewolucji lutowej w Rosji była hymnem Republiki Rosyjskiej.