La Marseillaise (Marsylianka)

La Marseillaise (Marsylianka)

słowa i muzyka: Claude Joseph Rouget de Lisle, 1792

[D]Allons en[G]fants de [D]la Pat[G]rie,
Le jour de [C]gloire [Am]est [D7]arri[G]vé. [D]
Contre [G]nous de la tyran[D]nie
L’éten[C]dard sang[Am]lant [D7]est le[G]vé,
L’éten[C]dard sang[Am]lant [D7]est le[G]vé!
Entendez-[D7]vous dans les cam[G]pagnes
[G7]Mugir ces fé[C]roces sol[D]dats?
Ils [G]viennent jusque dans nos [D]bras
Égor[Em]ger vos fils, vos com[G]pagn[D]es.

Aux [G]armes, citoy[D]ens,
For[G]mez vos batai[D]llons!
March[G]ez! Marchez!
[C]Qu’un [Am]sang im[D]pur
Ab[G]reuve [D]nos si[G]llons.

Aux [G]armes, citoy[D]ens,
For[G]mez vos batai[D]llons!
March[G]ons! Marchons!
[C]Qu’un [Am]sang im[D]pur
Ab[G]reuve [D]nos si[G]llons.

Amour sacré de la Patrie
Conduis, soutiens nos bras vengeurs.
Liberté, Liberté chérie,
Combats avec tes défenseurs,
Combats avec tes défenseurs.
Sous nos drapeaux, que la victoire
Accoure à tes mâles accents,
Que tes ennemis expirants
Voient ton triomphe et notre gloire!

Aux armes, citoyens…

Tremblez, tyrans, et vous, perfides,
L’opprobe de tous les partis.
Tremblez, vos projets parricides
Vont enfin recevoir leurs prix!
Vont enfin recevoir leurs prix!
Tout est soldat pour vous combattre.
S’ils tombent, nos jeunes héros,
La terre en produit de nouveaux
Contre vous, tous prêts à se battre.

Aux armes, citoyens…

Marsyliankę, obecny hymn Francji, napisał Claude Joseph Rouget de Lisle 25 kwietnia 1792 r. Jako pierwsi śpiewali ją żołnierze z Marsylii, skąd wzięła się nazwa Marche de Marseille, skrócona do La Marseillaise. Początkowo na jej melodię śpiewano Międzynarodówkę, a po rewolucji lutowej w Rosji była hymnem Republiki Rosyjskiej.

20 marca 2016 Po francusku, Śpiewnik

Socialismo y libertad

Socialismo y libertad

1929

Al[D]cémonos [Em]todos como una sola [D]voz,
veremos maña[C]na el [D]nuevo [Em]sol,
ve[D]remos ma[Em]ñana la nueva socied[D]ad
que sea go[C]bierno [D]la igual[Em]dad.

Socia[G]lismo en [D]liber[G]tad
la [D]roja ban[Em]dera, la solidari[D]dad
la roja ban[C]dera [D]vence[Em]rá.

Con la [G]fuerza [D]que nos [G]dan
la [D]roja ban[Em]dera, la solidari[D]dad
la tierra que est[C]rena [D]liber[Em]tad.

Sabremos ser libres, podremos alcanzar
de todos los pueblos la unidad,
de todos los pueblos nos sobra voluntad
haremos camino al caminar.

Socialismo en libertad
la roja bandera, la solidaridad
la roja bandera vencerá.

Con la fuerza que nos dan
la roja bandera, la solidaridad
la tierra que estrena libertad.

Un solo destino nos llevar a la unidad
un solo camino hay real,
un solo camino, no hay nada que ocultar
quién puede querernos separar.

Socialismo en libertad
la roja bandera, la solidaridad
la roja bandera vencerá.

Con la fuerza que nos dan
la roja bandera, la solidaridad
la tierra que estrena libertad.

Hiszpańska wersja przetłumaczonej na wiele języków tradycyjnej piosenki bretońskiej Son ar Chistr („Piosenka cydru”) z 1929 r., napisanej przez dwóch nastolatków.

20 marca 2016 Po hiszpańsku, Śpiewnik

En el pozo María Luisa (Santa Bárbara bendita)

En el pozo María Luisa (Santa Bárbara bendita)

słowa i muzyka: trad.
ok. 1934

En el [Am]pozo María Luisa,
tr[E]anlaralará, tranlará, tranla[Am]rá.
En el [Am]pozo María Luisa,
tr[E]anlaralará, tranlará, tranla[Am]rá.
Murie[C]ron cuatro mi[G]neros.
Mira, mira Maru[Dm]xina mira,
mira como [E]vengo [Am]yo.
Murie[C]ron cuatro mi[G]neros.
Mira, mira Maru[Dm]xina mira,
mira como [E]vengo [Am]yo.

Traigo la camisa roja
tranlaralará, tranlará, tranlará.
Traigo la camisa roja
tranlaralará, tranlará, tranlará
de sangre de un compañero.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.
de sangre de un compañero.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.

Traigo la cabeza rota,
tranlaralará, tranlará, tranlará.
Traigo la cabeza rota,
tranlaralará, tranlará, tranlará
que me la rompió un barreno.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.
que me la rompió un barreno.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.

Santa Bárbara bendita,
tranlaralará, tranlará, tranlará.
Santa Bárbara bendita,
tranlaralará, tranlará, tranlará.
Patrona de los mineros.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.
Patrona de los mineros.
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.

Mañana son los entierros,
tranlaralará, tranlará, tranlará,
Mañana son los entierros,
tranlaralará, tranlará, tranlará,
de esos pobres compañeros,
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.
de esos pobres compañeros,
Mira, mira Maruxina mira,
mira como vengo yo.

Tradycyjna piosenka asturyjskich górników śpiewana zarówno w dialekcie asturyjskim (jako Nel Pozu Maria Luisa), jak i w języku hiszpańskim. Śpiewana podczas strajków w czasie powstania Asturii w 1934 r. oraz wojny domowej w Hiszpanii. Opowiada o bolesnym powrocie do domu górnika zaplamionego krwią swoich przyjaciół po wypadku w asturyjskiej kopalni Pozu Maria Luisa, który opisuje to wydarzenie swojej żonie, Maruxinie. Kopalnia obecna w Asturii od XVIII wieku funkcjonowała jako scena wypadków, podczas których zginęły setki górników.

20 marca 2016 Po hiszpańsku, Śpiewnik

Siamo i ribelli della montagna

Siamo i ribelli della montagna

słowa: Emilio Casalini
muzyka: Angelo Rossi
1944

Dalle [Em]belle città date al nemico
fuggiammo via su per le [G]aride mon[D]tagne
cer[C]cando libertà tra rupe a [Hm]rupe
cont[Em]ro la schiavitù del suol tra[C]dito

lasciammo case, scuole ed offi[Hm]cine
mu[Em]tammo in caserme le [D]vecchie cascine
ar[C]mammo le mani di [Hm]bombe e mitraglia
temp[Em]rammo cuori e [D]muscoli in bat[Em]taglia

Siamo i ri[G]belli della mon[D]tagna
viviam di st[C]enti e di pati[Em]menti
ma quella [G]fede che ci accom[D]pagna
sarà la [Em]legge dell’avven[C]ir

Siamo i ri[G]belli della mon[D]tagna
viviam di [C]stenti e di pati[Em]menti
ma quella [G]legge che ci accom[D]pagna
sarà la [Em]fede dell’avveniii[G]iiir

La giustizia è la nostra disciplina
libertà è l’idea che ci avvicina
rosso sangue è il color della bandiera
partigiani dalla folta ardente schiera

Sulle strade dal nemico assediate
lasciammo talvolta le carni straziate
sentimmo l’ardore per la grande riscossa
sentimmo l’amor per patria nostra

Siamo i ribelli della montagna
viviam di stenti e di patimenti
ma quella fede che ci accompagna
sarà la legge dell’avvenir

Siamo i ribelli della montagna
viviam di stenti e di patimenti
ma quella legge che ci accompagna
sarà la fede dell’avvenir/x3

Piosenka włoskich partyzantów liguryjskich. To jedna z niewielu piosenek partyzanckich, po których został ślad autorski: została skomponowana w marcu 1944 r. w gospodarstwie rolnym Grilla przez żołnierzy 3. Brygady Szturmowej Dywizji Garybaldyjskiej „Cichero” stacjonującej na wzgórzu Tobbio w prowincji Alessandria w Piemoncie. Autorem tekstu jest Emilio Casalini, zwany „Cini”, zaś melodię napisał student muzyki, Angelo Rossi, zwany „Lanfranco”. Młodzi chłopcy napisali ten utwór podczas służby wartowniczej. Casalini został schwytany i skazany na śmierć razem z piętnastoma partyzantami w kwietniu 1944 r. Rossi dożył 88 lat i zmarł w 2012 r.

20 marca 2016 Po włosku, Śpiewnik

La Lega (Abbiam delle belle buone lingue)

La Lega (Abbiam delle belle buone lingue)

muzyka: trad.
XIX w.

Seb[G]ben che siamo donne,
Paura non abb[D]iamo:
Per amor dei nostri figli,
Per amor dei nostri [G]figli;

Seb[G]ben che siamo donne,
Paura non abb[D]iamo,
Per amor dei nostri figli
In lega ci met[G]tiamo.

A oilì oilì oi[G]là e la lega la cresce[D]rà
E noialtri socialisti, e noialtri socia[G]listi
A oilì oilì olià e la lega la cresce[D]rà
E noialtri socialisti vogliamo la liber[G]tà.

E la libertà non viene
Perchè non c’è l’unione:
Crumiri col padrone
Crumiri col padrone

E la libertà non viene
Perchè non c’è l’unione:
Crumiri col padrone
Son tutti da ammazzar.

A oilì oilì oilà…

Sebben che siamo donne,
Paura non abbiamo:
Abbiamo delle belle buone lingue
Abbiamo delle belle buone lingue

Sebben che siamo donne,
Paura non abbiamo:
Abbiamo delle belle buone lingue
E ben ci difendiamo.

A oilì oilì oilà…

E voialtri signoroni
Che ci avete tanto orgoglio,
Abbassate la superbia
Abbassate la superbia

E voialtri signoroni
Che ci avete tanto orgoglio,
Abbassate la superbia
E aprite il portafoglio.

A oilì oilì oilà e la lega la crescerà
E noialtri lavoratori, e noialtri lavoratori
A oilì oilì olià e la lega la crescerà
E noialtri lavoratori i voroma vess pagà.

A oilì oilì oilà e la lega la crescerà
E noialtri socialisti, e noialtri socialisti
A oilì oilì olià e la lega la crescerà
E noialtri socialisti vogliamo la libertà.

Włoska piosenka ludowa z końca XIX w. śpiewana przez zbieraczki ryżu w Nizinie Padańskiej z regionu Emilia-Romagna. Stanowi symbol powstania robotniczek rolnych w czasie formowania się związków zawodowych.

20 marca 2016 Po włosku, Śpiewnik
« Poprzednia strona 1 2 3 4 5 6 7Następna strona »