Интернационал (Międzynarodówka po rosyjsku)

Интернационал

(Rosyjska wersja „Międzynarodówki”)

muzyka: Pierre De Geyter, 1888

Вставай, проклятьем заклеймённый,
Весь мир голодных и рабов!
Кипит наш разум возмущённый
И в смертный бой вести готов.
Весь мир насилья мы разрушим
До основанья, а затем
Мы наш, мы новый мир построим, —
Кто был ничем, тот станет всем.

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!

Никто не даст нам избавленья:
Ни бог, ни царь и не герой!
Добьёмся мы освобожденья
Своею собственной рукой.
Чтоб свергнуть гнёт рукой умелой,
Отвоевать своё добро, —
Вздувайте горн и куйте смело,
Пока железо горячо!

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!

Довольно кровь сосать, вампиры,
Тюрьмой, налогом, нищетой!
У вас — вся власть, все блага мира,
А наше право — звук пустой !
Мы жизнь построим по-иному —
И вот наш лозунг боевой:
Вся власть народу трудовому!
А дармоедов всех долой!

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!

Презренны вы в своём богатстве,
Угля и стали короли!
Вы ваши троны, тунеядцы,
На наших спинах возвели.
Заводы, фабрики, палаты —
Всё нашим создано трудом.
Пора! Мы требуем возврата
Того, что взято грабежом.

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!

Довольно королям в угоду
Дурманить нас в чаду войны!
Война тиранам! Мир Народу!
Бастуйте, армии сыны!
Когда ж тираны нас заставят
В бою геройски пасть за них —
Убийцы, в вас тогда направим
Мы жерла пушек боевых!

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!

Лишь мы, работники всемирной
Великой армии труда,
Владеть землёй имеем право,
Но паразиты – никогда!
И если гром великий грянет
Над сворой псов и палачей, —
Для нас всё так же солнце станет
Сиять огнём своих лучей.

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!


W jakim języku chcesz śpiewać Międzynarodówkę? W śpiewniku mamy oryginalną wersję francuską (z akordami), wersję polską (z akordami), a także wersję angielską, hiszpańską i włoską. (Kliknij tag „Międzynarodówka”).

Белая Армия, черный Барон

Белая Армия, черный Барон

(Bielaja armia, czarny baron)

słowa: Paweł Grigorewicz Gorinsztejn
muzyka: Samuel Pokrass
1920

[Em]Bielaja [Am]armia, [H7]czorny ba[Em]ron
[Am]Znowa ga[Em]towjat nam [H7]carskij [Em]tron
[Em]No at Taj[Am]gi da bri[H7]tanskich mari[Em]ej
[Am]Krasnaja [Em]armia [H7]wsiech sil[Em]niej

/Tak pust że [H7]krasnaja
Sżymajet [Em]wlastna
Swoj sztik ma[D]zoliestaj ruk[G]oj
I wsie dalż[Am]ny my
Nieudierż[Em]ima
Idzti w pas[Am]lednij [H7]smiertnyj [Em]boj!/x2

Krasnaja armia, marsz, marsz wpierjod!
Rjewwajensawjet nas w boj zawjot
Wjedz ot Tajgi da britanskich mariej
Krasnaja armia wsiech silniej

/Tak pust że krasnaja
Sżymajet wlastna
Swoj sztik mazoliestaj rukoj
I wsie dalżny my
Nieudierżima
Idzti w paslednij smiertnyj boj!/x2

My razżygajem pażar mirawoj
Banki i cjurmy zrawnajem z zjemloj
Wjedz ot Tajgi da britanskich mariej
Krasnaja armia wsiech silniej

/Tak pust że krasnaja
Sżymajet wlastna
Swoj sztik mazoliestaj rukoj
I wsie dalżny my
Nieudierżima
Idzti w paslednij smiertnyj boj!/x2
I wsie dalżny my
Nieudierżima
Idzti w paslednij smiertnyj booooooj!


Utwór marszowy, którego właściwa nazwa brzmi Krasnaja armija vsekh silnej (Armia Czerwona jest najsilniejsza). Piosenkę napisano w 1920 r. podczas rosyjskiej wojny domowej między bolszewikami a białymi. Miała stać się hymnem Armii Czerwonej. Tekst napisał Paweł Grigorewicz Gorinsztejn, zaś autorem muzyki jest Samuel Pokrass, rosyjski kompozytor żydowskiego pochodzenia, który emigrował do Stanów Zjednoczonych i był znany jako współautor musicalu „Trzej muszkieterowie”.

Na tę samą melodię śpiewana jest także niemiecka piosenka „Die Arbeiter von Wien”

КАТЮШA (Katiusza)

КАТЮШA

(Katiusza)

słowa: Michaił Isakowski
muzyka: Matwiej Blanter
1939

[Am]Rascwietali jabloni i [E]gruszy,
Paplyli tumany nad rie[Am]koj;
Wycha[Dm]dzila na bierieg Ka[Am]tiusza,
[Dm]Na wy[Am]sokij [E]bierieg, na kru[Am]toj.

[Am]Wychadzila, piesniu zawa[E]dzila
Pra sciepnowa, sizawo ar[Am]la,
Pra ta[Dm]wo, katorowo lu[Am]bila,
[Dm]Pra ta[Am]wo, czji [E]pisma bierie[Am]gla.

Oj, ty piesnia, piesienka diewiczja,
Ty lici za jasnym soncem wsljed,
I bajcu na dalniem pagraniczij
At Katiuszy pieriedaj priwjet.

Pusc on wspomnit dziewuszku prastuju,
I uslyszyt, kak ana pajot,
/Pusc on ziemlu bierieżot radnuju
A ljubow Katiusza sbierieżot./x2

Rascwietali jabloni i gruszy,
Paplyli tumany nad riekoj;
/Wychadzila na bierieg Katiusza,
Na wysokij bierieg na krutoj./x2


Katiusza jest radziecką piosenką żołnierską o dziewczynie o imieniu Katiusza tęskniącej do ukochanego, który jest daleko. Została skomponowana w 1938 r. przez Matwieja Blantera, a tekst napisał Michaił Isakowski. Nie jest więc piosenką ludową. Jej premierowe wykonanie miało miejsce 27 listopada 1938 r. w Sali Kolumnowej Moskiewskiego Domu Związkowego, zaśpiewała ją wówczas Walentyna Batiszczewa. Melodia „Katiuszy” stanowiła inspirację dla partyzantów włoskich i greckich w okresie wojny, a tekst przetłumaczono mniej lub bardziej dokładnie na wiele języków świata.

Na melodię „Katiuszy” śpiewana jest także włoska piosenka „Fischia il vento”.