Bella ciao (po polsku)

Bella ciao

(Polska wersja piosenki „Bella ciao”)

słowa: aut. niezn.

Pewnego [Am]ranka, gdy się zbudziłem
o bella, ciao! bella, ciao! bella, [E]ciao, ciao, ciao!
Pewnego [Dm]ranka, gdy się zbudz[Am]iłem
Spotkałem [E]wroga w kraju [Am]mym

hej partyzancie, weź mnie ze sobą
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
hej partyzancie, weź mnie ze sobą
Bo czuję powiew śmierci już

A jeśli umrę jako partyzant
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
A jeśli umrę jako partyzant
Chcę byś pochował godnie mnie

Pogrzeb mnie w górach, tam hen, wysoko
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Pogrzeb mnie w górach, tam hen, wysoko
Gdzie piękny kwiat swój kładzie cień

Wszyscy co przejdą i będą patrzeć
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Wszyscy co przejdą i będą patrzeć
Powiedzą: „Jaki piękny kwiat!”

Kwiat ten należy do partyzanta
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
/Kwiat ten należy do partyzanta
Co życie swe za wolność dał/x2

Bella Ciao z tekstem w języku polskim, w wersji wykonywanej przez Krakowski Chór Rewolucyjny. Nie wiemy, kto jest autorem lub autorką tłumaczenia na język polski. Więcej informacji o utworze na stronie wersji oryginalnej.

27 marca 2016 Po polsku, Śpiewnik

Cześć i dynamit

Cześć i dynamit

słowa: Władysław Broniewski, 1938
muzyka: Robert Szokalski, 2013

[Em]Idą fasz[G]yśc[Hm]i, wi[Em]odą na[G]tar[D]cie
[Em]marokańs[C]kimi [G]batalio[D]nami
[Em]Madryt czer[G]wo[Hm]ny [Em]walczy za[G]żar[D]cie
[Em]Pięść podnie[C]siona, [G]cześć i dy[D]namit!

[G]Znaczy to: [C]godność, [G]znaczy to: [C]siła
[Em]Ta, która w [C]gruzy [G]wali sta[D]rzyznę
[Em]Pięść zaciś[C]nięta, [G]aby za[D]biła,
[Em]Pięść podnie[C]siona w [Hm]boju z fa[Em]szyzmem

Rwą się pociski ponad Madrytem,
Czerwień republik krwią się zabarwia.
Cześć i dynamit! Chwała zabitym!
Broni walczącym! Arriba parias…

Idą giserzy, tkacze, górnicy,
chłopi z Kastylii i Katalonii,
bronić warsztatu, bronić ulicy.
Bój to śmiertelny, bój za miliony

Ci, co nie będą niewolnikami
idą cię bronić, ziemio hiszpańska,
abyś nie była, jak przed wiekami
znowu królewska, księża i pańska

Broni się Madryt, krwawy i piękny.
Trwa Guadarrama, trwa Samosierra.
Proletariusze już nie uklękną,
oni umieją stojąc umierać

O, przyjaciele! Dzieją się dzieje!
Walka za nami, walka przed nami!
Ja chcę wam rzucić za Pireneje
serce poety: cześć i dynamit!

[Hm]Cześć i [Em]dynamit!

Wiersz Władysława Broniewskiego z tomu Krzyk ostateczny (1938), gest solidarności z hiszpańskimi chłopami, robotnicami i studentkami oraz ochotnikami z całej Europy, walczącym z faszystowskimi hordami zbuntowanego przeciwko Republice żołdaka Franco.

Muzykę napisał Robert Szokalski z Krakowskiego Chóru Rewolucyjnego w 2013 r.

22 marca 2016 Po polsku, Śpiewnik

Mlada partizanka

Mlada partizanka

muzyka: trad.
ok. 1940

[D]Mlada partizanka [A]konja jaha[D]la
[D]Mlada partizanka [A]konja [D]jahala
/[G]Hej nek se [D]cuje cuje, [G]hej nek se [D]zna
[G]Da je mlada [D]partizanka [A]konja jaha[D]la/ x2

Mlada partizanka pusku nosila
Mlada partizanka pusku nosila
/Hej nek se cuje cuje, hej nek se zna
Da je mlada partizanka pusku nosila/ x2

Mlada partizanka bombe bacala
Mlada partizanka bombe bacala
/Hej nek se cuje cuje, hej nek se zna
Da je mlada partizanka bombe bacala/ x2

Mlada partizanka kolo vodila
Mlada partizanka kolo vodila
/Hej nek se cuje cuje, hej nek se zna
Da je mlada partizanka kolo vodila/ x2

Jugosłowiańska piosenka partyzancka i feministyczna z okresu II wojny światowej opowiadająca o losach młodej partyzantki, która „ujeżdżała konia”, „rzucała granaty”, „prowadziła walkę” czy „nosiła karabin”. Zawiera wątek antypatriarchalny i traktuje o równouprawnieniu poprzez walkę: kobiety w partyzantce Titowskiej oraz zajmowanych przez nią terenach miały te same prawa, co mężczyźni. W konserwatywnym królestwie, jakim była Jugosławia przed wojną, kobiety były ich pozbawione, a zaciągnięcie się do partyzantki było pierwszym krokiem do realizacji równouprawnienia płciowej.

22 marca 2016 Po serbsku, Śpiewnik

Oj Kozaro

Oj Kozaro

muzyka: trad.
ok. 1942

[G]Oj Kozaro, joj oj Koz[C]aro
moja [D]gusta [G]šumo (2x)

[G]U tebi je, joj u [C]tebi je
parti[D]zana [G]puno (2x)

Koliko je, joj koliko je
na Kozari grana (2x)

Još je više, joj još je više
mladih partizana (2x)

Koliko je, joj koliko je
na Kozari lista (2x)

Još je više, joj još je više
mladih komunista (2x)

Bazująca na muzyce ludowej piosenka jugolskiej partyzantki komunistycznej z okresu II wojny światowej. Opowiada o dramatycznej bitwie z 1942 r. o górę Kozarę, w której zginęło 25 tysięcy cywilów i zbrojnych po stronie partyzantki.

22 marca 2016 Po serbsku, Śpiewnik

Bella ciao

Bella ciao

ok. 1942

Una mat[Am]tina mi son svegliato,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, [E]ciao, ciao, ciao!
Una mat[Dm]tina mi son svegli[Am]ato
e ho tro[E]vato l’inva[Am]sor.

O partigiano, portami via,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
O partigiano, portami via,
ché mi sento di morir.

E se io muoio da partigiano,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E se io muoio da partigiano,
tu mi devi seppellir.

E seppellire lassù in montagna,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E seppellire lassù in montagna
sotto l’ombra di un bel fior.

Tutte le genti che passeranno
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Tutte le genti che passeranno
Mi diranno «Che bel fior!»

«È questo il fiore del partigiano»,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
«È questo il fiore del partigiano
morto per la libertà!»

Bella ciao najbardziej znana jest jako antyfaszystowska pieśń włoskich partyzantów z okresu II wojny światowej. Powstała około 1942 roku, lecz na skutek licznych okoliczności piosenka ta stała się uniwersalną pieśnią wolnościową na wiele różnych okazji. Śpiewano ją we Francji w 1968 roku, śpiewają ją dzisiaj Kurdowie, śpiewano ją również w ZSRR. Bella ciao z jednej strony oznacza: „Żegnaj, piękna!”, lecz można ją również tłumaczyć jako: „Piękne pożegnanie”. Jej rodowód jest mocno zapomniany: piosenki nie napisali jedynie poświęcający się w imię ideałów mężczyźni, lecz pierwotnie była ona śpiewana przez włoskie robotnice zbierające ryż w Nizinie Padańskiej, którym chodziło raczej o pożegnanie własnej młodości i piękna utraconych podczas pracy w złych warunkach. Obecnie Bella ciao jest również często śpiewana w parlamencie włoskim przez deputowanych partii lewicowych.

Bella ciao, czyli pożegnanie z pięknym: Filip Lech i Jacek Plewicki o uniwersalnym znaczeniu tego utworu.

Zobacz też Bella ciao w wersji polskiej.

17 marca 2016 Po włosku, Śpiewnik