Die Moorsoldaten

Die Moorsoldaten

słowa: Johann Esser i Wolfgang Langhoff
muzyka: Rudi Goguel
1933

[Em]Wohin auch das Auge blicket
[Am]Moor und [Em]Heide [H7]nur ring[Em]sum
[G]Vogelsang uns nie erquicket
[Am]Eichen [Em]stehen [H7]kahl und [Em]krumm

Wir [G]sind die Moorsol[D]daten
Und [Em]ziehen mit dem [H7]Spaten ins [Em]Moor/x2

Hier in dieser öden Heide
Ist das Lager aufgebaut
Wo wir fern von jeder Freude
Hinter Stacheldraht verstaut

Wir sind die Moorsoldaten
Und ziehen mit dem Spaten ins Moor/x2

Morgens ziehen die Kolonnen
In das Moor zur Arbeit hin

Graben bei dem Brand der Sonne
Doch zur Heimat steht ihr Sinn

Wir sind die Moorsoldaten
Und ziehen mit dem Spaten ins Moor/x2

Auf und nieder geh’n die Posten
Keiner, keiner kann hindurch!
Flucht wird nur das Leben kosten
Vierfach ist umzäunt die Burg

Wir sind die Moorsoldaten
Und ziehen mit dem Spaten ins Moor/x2

Doch für uns gibt es kein Klagen
Ewig kann’s nicht Winter sein!
Einmal werden froh wir sagen:
Heimat du bist wieder mein!

Dann zieh’n die Moorsoldaten
Nicht mehr mit dem Spaten ins Moor
Dann zieh’n die Moorsoldaten
Nicht mehr mit dem Spaten ins Moor

Utwór napisany przez górnika Johanna Essera oraz aktora i reżysera Wolfganga Langhoffa w 1933 r. Muzykę do tekstu stworzył kupiec Rudi Goguel, a premiera miała miejsce 27 sierpnia 1933 r. w obozie KL Börgermoor obok Papenburga. Odśpiewało ją wówczas 16 więźniów, w większości byłych członków chóru robotniczego z Solingen. Dwa dni później władze obozu zakazały śpiewania tego utworu, jednak sami strażnicy prowadzący więźniów do pracy domagali się, aby to robiono. Obóz w Börgermoor został utworzony dla przeciwników nazistowskiego reżimu, a więźniowie byli zmuszani do uprawy torfowisk (bagien) za pomocą prostych narzędzi, np. szpadli.

Tekst utworu mówi o codzienności więźniów ze szpadlami i monotonni ich pracy oraz tęsknocie za wolnością. Poprzez zwolnionych lub przeniesionych więźniów szybko rozprzestrzenił się nie tylko w Niemczech, ale i w wielu innych państwach. W Londynie w 1935 r. usłyszał go kompozytor Hanns Eisler. Przearanżował on nieco melodię dla śpiewaka Ernsta Buscha, który w czasie wojny domowej w Hiszpanii przyłączył się do Brigadas Internacionales, przez co pieśń stała się jeszcze bardziej znana na arenie międzynarodowej.

Na melodię „Die Moorsoldaten” śpiewana jest także francuska piosenka „L’Hymne des femmes”.

20 marca 2016 Po niemiecku, Śpiewnik

L’Hymne des Femmes

L’Hymne des femmes

słowa: aut. niezn.
muzyka: Rudi Goguel

(Na melodię piosenki „Die Moorsoldaten”)

[Em]Nous qui sommes sans passé, les femmes
[Am]Nous qui n’[Em]avons [H7]pas d’hist[Em]oire
[G]Depuis la nuit des temps, les femmes
[Am]Nous sommes [Em]le con[H7]tinent [Em]noir.

Le[G]vons-nous femmes esc[D]laves
Et [Em]brisons nos en[H7]traves
De[Em]bout, de[Em]bout!

Asservies, humiliées, les femmes
Achetées, vendues, violées
Dans toutes les maisons, les femmes
Hors du monde reléguées.

Levons-nous femmes esclaves…

Seules dans notre malheur, les femmes
L’une de l’autre ignorée
Ils nous ont divisées, les femmes
Et de nos soeurs séparées.

Levons-nous femmes esclaves…

Le temps de la colère, les femmes
Notre temps, est arrivé
Connaissons notre force, les femmes
Découvrons-nous des milliers !

Levons-nous femmes esclaves…

Reconnaissons-nous, les femmes
Parlons-nous, regardons-nous,
Ensemble, on nous opprime, les femmes
Ensemble, Révoltons-nous!

Levons-nous femmes esclaves
Et brisons nos entraves
Debout, debout!

Levons-nous femmes esclaves
Et jouissons sans entraves
Debout, debout, debout!

Tradycyjna piosenka feministyczna, której melodia bazuje na niemieckim Die Moorsoldaten, we Francji znanym jako Le Chant des déportés. Znana z wykonania feministycznej grupy muzyczno-teatralnej Compagnie Jolie Môme powstałej w 1983 r.

20 marca 2016 Po francusku, Śpiewnik

L’Internationale (Międzynarodówka po francusku)

L’Internationale

(Francuska wersja „Międzynarodówki”)

słowa: Eugène Pottier, 1871
muzyka: Pierre De Geyter, 1888

[G7]De[C]bout, les damnés de la [F]terre
De[G7]bout, les forçats de la [C]faim [G7]
La [C]raison tonne en son cra[F]tère,
C’est [G7]l’éruption de la [C]faim.
Du pas[G]séééé [D7]faisons table [G]rase,
Foule esc[D7]lave, debout, de[G]bout
Le [G7]monde va changer de [C]base,
Nous ne [G]sommes rien, [D7]soyons [G]tout. [G7]

C’est la [C]lutte fi[F]nale;
Groupons [G7]nous et de[C]main [G7]
L’In[C]ter[G7]nationa[Am]le
Se[F]ra le [D]genre hu[G]main/x2

Il n’est pas de sauveurs suprêmes
Ni Dieu, ni César, ni Tribun,
Producteurs, sauvons-nous nous-mêmes
Décrétons le salut commun.
Pour que le voleur rende gorge,
Pour tirer l’esprit du cachot,
Soufflons nous-mêmes notre forge,
Battons le fer tant qu’il est chaud.

C’est la lutte finale…/x2

L’État comprime et la Loi triche,
L’impôt saigne le malheureux;
Nul devoir ne s’impose au riche;
Le droit du pauvre est un mot creux
C’est assez languir en tutelle,
L’Égalité veut d’autres lois;
„Pas de droits sans devoirs, dit-elle
Égaux pas de devoirs sans droits.”

C’est la lutte finale…/x2

Hideux dans leur apothéose,
Les rois de la mine et du rail
Ont-ils jamais fait autre chose
Que dévaliser le travail?
Dans les coffres-forts de la banque
Ce qu’il a crée s’est fondu,
En décrétant qu’on le lui rende,
Le peuple ne veut que son dû.

C’est la lutte finale…/x2

Les rois nous saoulaient de fumée,
Paix entre nous, guerre aux Tyrans
Appliquons la grève aux armées,
Crosse en l’air et rompons les rangs!
S’ils s’obstinent ces cannibales
A faire de nous des héros,
Ils sauront bientôt que nos balles
Sont pour nos propres généraux.

C’est la lutte finale…/x2

Ouvriers, paysans, nous sommes
Le grand parti des travailleurs,
La terre n’appartient qu’aux hommes,
L’oisif ira loger ailleurs.
Combien de nos chairs se repaissent!
Mais si les corbeaux, les vautours,
Un de ces matins disparaissent,
Le soleil brillera toujours.

C’est la lutte finale…/x2

Międzynarodówka to chyba najbardziej znana pieśń socjalistyczna. Pochodzi z Francji i przez pierwsze 17 lat śpiewana była do melodii Marsylianki: tekst w 1871 roku napisał jeden z przywódców Komuny Paryskiej, Eugène Pottier, a w 1888 roku obecną melodię skomponował muzyk-amator, Pierre De Geyter.

W jakim języku chcesz śpiewać Międzynarodówkę? W śpiewniku mamy też wersję polską (z akordami), wersję angielską, hiszpańską, rosyjską i włoską. (Kliknij tag „Międzynarodówka”).

20 marca 2016 Po francusku, Śpiewnik

Never Cross a Picket Line

Never Cross a Picket Line

słowa i muzyka: Billy Bragg, 2006

Five [G]hundred men sacked for refusing
To [C]ever cross a picket [Em]line
The [G]voices down the ages warning
[C]Never cross a picket [Em]line
You must [C]never cross a [D]picket [G]line

Two years gone by but still they never
Ever cross a picket line
With their wives and children they stand together
Never cross a picket line
You must never cross a picket line

Look [G]away, look [G]away
Look away out [G]west to San Francisco
Look [G]away, look [G]away
Look away down [G]south to Sydney Harbour
For the [C]dockers have orga[Em]nized
The [C]world’s longest [D]picket [G]line

Technically this is an illegal strike
Never cross a picket line
But technically workers have no rights
Never cross a picket line
You must never cross a picket line

Oh, I want to live in a Brand New Britain
Never cross a picket line
Where workers rights are enshrined and written
Never cross a picket line
You must never cross a picket line

Look away, look away
Look away out west to San Diego
Look away, look away
Look away out east to far Osaka
For the dockers have organised
The world’s longest picket line

The Tories are gone but there’s no improvement
Never cross a picket line
Now where is the might of the Labour movement
Never cross a picket line
You must never cross a picket line

Look away, look away
Look away down south to Auckland City
Look away, look away
Look away out west to old Vancouver
For the dockers have organised
The world’s longest picket line

For the dockers have realised
You must never cross a picket line

Utwór napisany przez Billy’ego Bragga, dołączony do wznowionego wydania albumu „The Internationale (1990)” z 2006 r.

20 marca 2016 Po angielsku, Śpiewnik

Na dzień pierwszego maja

Na dzień pierwszego maja

słowa: Zmogus (pseud.)
muzyka: Józef Pławiński

1889 r.

(Na melodię piosenki „Warszawianka 1905”)

[Dm]Dziś twoje święto, ludu roboczy,
[A]Dziś spracowane [Dm]niech spoczną dło[C]nie,
[Dm]Niech w lepszą przyszłość wybiegną oczy
[A]I żywym ogniem [Dm]niech krew zapło[C]nie.

/[F]Dzisiaj na obu [C]świata półkulach
Motory maszyn [A]niech sobie drzemią,
[Dm]Niech pusto będzie w fabrycznych ulach
[A]I tam w kopalniach – [Dm]pod [C]matką-[Dm]ziemią./ x2

Wiosna, jak piękne dziecię, się śmieje,
Falami blasków i zieloności
I w każdym sercu budzi nadzieję
Już niedalekiej lepszej przyszłości.

/Tak, niedalekiej! – wystąp więc, ludu!
Niech solidarność moc twą podwaja!
Wyjdź, jakby jeden, ze świątyń trudu
I wypełń sobą Pierwszy dzień Maja!/ x2

Niech ludzkość widzi na własne oczy,
Niech świat od dzisiaj nie zapomina,
Że spracowany ten stan roboczy –
To jedna wielka, zgodna rodzina,

/Która znękana swym losem czarnym
Budzi się, zbiera siły powoli,
Nie chcąc być zawsze kozłem ofiarnym,
Żyć w ciężkich pętach gorzkiej niedoli./ x2

Jedna rodzina – choć z ludów wielu
Co idzie w przyszłość pewna zwycięstwa,
Świadoma swoich sił, środków, celu
Z mieczem przekonań i ogniem męstwa.

/Niech dzień dzisiejszy będzie święcony,
Niechaj on lepszą przyszłość zagaja!
Żyjcie, robocze ludu miliony,
W dniu uroczystym Pierwszego Maja!/ x2

Autorem tej pieśni jest jeden z członków partii „Proletariat” o pseudonimie Zmogus. 14 lipca 1889 roku zorganizowano Międzynarodowy Kongres Socjalistyczny z okazji 100. rocznicy wybuchu Rewolucji Francuskiej, na którym powołano do życia II Międzynarodówkę oraz ustanowiono 1 Maja Międzynarodowym Dniem Solidarności Ludzi Pracy. Utwór ten został zatwierdzony jako hymn tego dnia. Napisany jest do melodii „Warszawianki 1905”.

20 marca 2016 Po polsku, Śpiewnik