La Ballata della Fiat

La Ballata della Fiat

słowa i muzyka: Alfredo Bandelli, 1974

[A]Signor padrone questa volta
per te è andata proprio [E]male
Siamo stanchi di aspettare
che tu ci faccia ammaz[A]zare

Si continua a lavorare
e i sindacati vengono a [E]dire
che bisogna ragionare
Ma di lottare non ne parla [A]mai!

E signor padrone! Ci siam svegliati
E questa volta si dà bat[E]taglia
E questa volta come lottare
Lo decidiamo soltanto [A]noi

Vedi il crumiro che se la sgualia,
Senti il silenzio nelle offi[E]cine,
Forse domani solo il rumore
della mitraglia tu senti[A]rai

Signor padrone questa volta
Per te è andata proprio male
d’ora in poi se vuoi trattare
dovrai rivolgerti soltanto a noi

E questa volta non ci compri
con le cinque lire dell’aumento
se offri dieci, vogliamo cento
se offri cento mile noi vogliam!

Signor padrone! Non ci hai fregati
con le invenzioni, coi sindacati
I tuoi progetti sono sfumati
Perché si lotta contro di te!

E le qualifiche, le categorie,
Noi le vogliamo tutte abolite,
Le divisioni sono finite
Alla catena siam tutti uguali

Signor padrone questa volta
Ormai a lottare s’è imparato,
a Mirafiori s’è dimostrato
e in tutta l’Italia la dimostrerà

E quando siamo sciesi in piazza
Tu ti aspettavi un funerale,
Ma è andata proprio male
Per chi voleva farci addormentare

Ne abbiamo visti davvero tanti
di manganelli e scudi romani,
però s’è visto anche tante mani
che a sampietrino cominciano a andar

Tutta Torino proletaria!
Alla violenza della questura
risponde ora senza paura
La lotta dura si vuole far

E no ai burocrati e ai padroni!
Cosa vogliamo? Vogliamo tutto!
Lotta continua a Mirafiori
E il comunismo trionferà!

E no ai burocrati e ai padroni!
Cosa vogliamo? Vogliamo tutto!
Lotta continua in fabbriche e fuori
E il comunismo trionferà!


Autorem piosenki jest Alfredo Bandelli, jeden z najbardziej reprezentatywnych włoskich piosenkarzy z okresu ruchów studenckich z 1968 roku (miał wówczas 23 lata). La Ballata della Fiat pochodzi z płyty „Fabbrica, galera, piazza” z 1974 roku i opowiada o strajkujących robotnikach w fabrykach FIATA w Turynie.

Inne piosenki Alfredo Bandelliego w śpiewniku: In tutto il mondo uniamoci, La caccia alle streghe

La Internacional (Międzynarodówka po hiszpańsku)

La Internacional

(Hiszpańska wersja „Międzynarodówki”)

słowa: aut. niezn.
muzyka: Pierre De Geyter, 1888

!Arriba, parias de la Tierra!
!En pie, famélica legión!
Atruena la razón en marcha:
es el fin de la opresión.

Del pasado hay que hacer anicos.
!Legión esclava en pie a vencer!
El mundo va a cambiar de base.
Los nada de hoy todo han de ser.

Agrupémonos todos,
en la lucha final.
El género humano
es la internacional. (Bis)

Ni en dioses, reyes ni tribunos,
está el supremo salvador.
Nosotros mismos realicemos
el esfuerzo redentor.

Para hacer que el tirano caiga
y el mundo siervo liberar,
soplemos la potente fragua
que el hombre libre ha de forjar.

Agrupémonos todos,
en la lucha final.
El género humano
es la internacional. (Bis)

La ley nos burla y el Estado
oprime y sangra al productor;
nos da derechos irrisorios
no hay deberes del senor.

Basta ya de tutela odiosa,
que la igualdad ley ha de ser:
„No más deberes sin derechos,
ningún derecho sin deber”.

Agrupémonos todos,
en la lucha final.
El género humano
es la Internacional. (Bis).


W jakim języku chcesz śpiewać Międzynarodówkę? W śpiewniku mamy oryginalną wersję francuską (z akordami), wersję polską (z akordami), a także wersję angielską, rosyjską i włoską. (Kliknij tag „Międzynarodówka”).

Интернационал (Międzynarodówka po rosyjsku)

Интернационал

(Rosyjska wersja „Międzynarodówki”)

muzyka: Pierre De Geyter, 1888

Вставай, проклятьем заклеймённый,
Весь мир голодных и рабов!
Кипит наш разум возмущённый
И в смертный бой вести готов.
Весь мир насилья мы разрушим
До основанья, а затем
Мы наш, мы новый мир построим, —
Кто был ничем, тот станет всем.

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!

Никто не даст нам избавленья:
Ни бог, ни царь и не герой!
Добьёмся мы освобожденья
Своею собственной рукой.
Чтоб свергнуть гнёт рукой умелой,
Отвоевать своё добро, —
Вздувайте горн и куйте смело,
Пока железо горячо!

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!

Довольно кровь сосать, вампиры,
Тюрьмой, налогом, нищетой!
У вас — вся власть, все блага мира,
А наше право — звук пустой !
Мы жизнь построим по-иному —
И вот наш лозунг боевой:
Вся власть народу трудовому!
А дармоедов всех долой!

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!

Презренны вы в своём богатстве,
Угля и стали короли!
Вы ваши троны, тунеядцы,
На наших спинах возвели.
Заводы, фабрики, палаты —
Всё нашим создано трудом.
Пора! Мы требуем возврата
Того, что взято грабежом.

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!

Довольно королям в угоду
Дурманить нас в чаду войны!
Война тиранам! Мир Народу!
Бастуйте, армии сыны!
Когда ж тираны нас заставят
В бою геройски пасть за них —
Убийцы, в вас тогда направим
Мы жерла пушек боевых!

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!

Лишь мы, работники всемирной
Великой армии труда,
Владеть землёй имеем право,
Но паразиты – никогда!
И если гром великий грянет
Над сворой псов и палачей, —
Для нас всё так же солнце станет
Сиять огнём своих лучей.

Это есть наш последний
И решительный бой;
С Интернационалом
Воспрянет род людской!


W jakim języku chcesz śpiewać Międzynarodówkę? W śpiewniku mamy oryginalną wersję francuską (z akordami), wersję polską (z akordami), a także wersję angielską, hiszpańską i włoską. (Kliknij tag „Międzynarodówka”).

Cześć i dynamit

Cześć i dynamit

słowa: Władysław Broniewski, 1938
muzyka: Robert Szokalski, 2013

[Em]Idą fasz[G]yśc[Hm]i, wi[Em]odą na[G]tar[D]cie
[Em]marokańs[C]kimi [G]batalio[D]nami
[Em]Madryt czer[G]wo[Hm]ny [Em]walczy za[G]żar[D]cie
[Em]Pięść podnie[C]siona, [G]cześć i dy[D]namit!

[G]Znaczy to: [C]godność, [G]znaczy to: [C]siła
[Em]Ta, która w [C]gruzy [G]wali sta[D]rzyznę
[Em]Pięść zaciś[C]nięta, [G]aby za[D]biła,
[Em]Pięść podnie[C]siona w [Hm]boju z fa[Em]szyzmem

Rwą się pociski ponad Madrytem,
Czerwień republik krwią się zabarwia.
Cześć i dynamit! Chwała zabitym!
Broni walczącym! Arriba parias…

Idą giserzy, tkacze, górnicy,
chłopi z Kastylii i Katalonii,
bronić warsztatu, bronić ulicy.
Bój to śmiertelny, bój za miliony

Ci, co nie będą niewolnikami
idą cię bronić, ziemio hiszpańska,
abyś nie była, jak przed wiekami
znowu królewska, księża i pańska

Broni się Madryt, krwawy i piękny.
Trwa Guadarrama, trwa Samosierra.
Proletariusze już nie uklękną,
oni umieją stojąc umierać

O, przyjaciele! Dzieją się dzieje!
Walka za nami, walka przed nami!
Ja chcę wam rzucić za Pireneje
serce poety: cześć i dynamit!

[Hm]Cześć i [Em]dynamit!


Wiersz Władysława Broniewskiego z tomu Krzyk ostateczny (1938), gest solidarności z hiszpańskimi chłopami, robotnicami i studentkami oraz ochotnikami z całej Europy, walczącym z faszystowskimi hordami zbuntowanego przeciwko Republice żołdaka Franco.

Muzykę napisał Robert Szokalski z Krakowskiego Chóru Rewolucyjnego w 2013 r.

Rezolucja komunardów

Rezolucja komunardów

słowa: Bertold Brecht / Mikołaj Denderski, Mateusz Trzeciak i Robert Szokalski
muzyka: Hanns Eisler
1949

Wiersz Bertolda Brechta w przekładzie, którego autorami są Mikołaj Denderski, Mateusz Trzeciak i Robert Szokalski. W tej wersji wiersz był wykonywany jako pieśń przez Krakowski Chór Rewolucyjny:

Mając [C]na uwadze naszą [G]słabość,
Wyście [Am]praw upletli [Em]na nas [Am]bicz.
Praw tych [F]już nie zamierzamy [C]respektować,
Bo nie [Am]chcemy już w nie[E]woli dłużej [Am]żyć.

Mając [C]na uwadze głodu[G]jących,
Ogra[Am]bianych ludzi [Em]wszystkich [Am]ras,
Ostrze[F]gamy was, że tylko [C]cienkie szyby
Bronią [Am]chleba przed rę[E]kami głodnych [Am]mas.

Ref: Mając na u[C]wadze oczywisty [G]
Fakt, że [Dm]lufy mierzą w naszą [Am]pierś,
Ogła[F]szamy dziś, że dla nas [C]pod[F]łe [C]ży[F]cie
[Am]jest straszniejsze [Em]niźli [Em]śmierć.

Mając [C]na uwadze, że miesz[G]kamy
Na u[Am]licach, a w pa[Em]łacach [Am]wy,
Oznaj[F]miamy, że się do was [C]wprowadzamy,
Bo już [Am]nie w smak nam cias[E]nota, pchły i [Am]wszy.

Mając [C]na uwadze, że choć [G]zimno,
węgla [Am]góry leżą [Em]jak na [Am]złość,
Oświad[F]czamy wam, że się nim [C]podzielicie
Z [Am]nami, bo już dawno [E]chłodu mamy [Am]dość.

Ref: Mając na u[C]wadze oczywisty [G]
Fakt, że [Dm]lufy mierzą w naszą [Am]pierś,
Ogła[F]szamy dziś, że dla nas [C]pod[F]łe [C]ży[F]cie
[Am]jest straszniejsze [Em]niźli [Em]śmierć.

Mając [C]na uwadze, że ską[G]picie
Za ha[Am]rówę dać ucz[Em]ciwy [Am]grosz,
Miejcie [F]na uwadze, że od [C]dziś fabrykę
Przejmu[Am]jemy, by mieć z [E]pracy godny [Am]trzos.

Mając [C]na uwadze, że kła[G]miecie
I nas [Am]chcecie wciągnąć w [Em]brudną [Am]grę,
Og[F]łaszamy dzisiaj rządy [C]robotników,
Co zbu[Am]dują wspólnie [E]nowe szczęście [Am]swe.

Mając [C]na uwadze, że nie [G]znacie
Żadnej [Dm]mowy poza hukiem [Am]dział,
Dziś, gdy [F]na ulicy z nami [C]się [F]spot[C]ka[F]cie,
[Am]usły[Em]szycie tylko: cel i pal!


Ten sam wiersz w przekładzie Roberta Stillera:

I
Zważywszy, żeśmy byli słabi, wyście
Praw namnożyli, co ujarzmiać nas pozwolą.
My prawa te unieważniamy oczywiście
Zważywszy, że się nie godzimy już z niewolą.

Zważywszy, że wy wtedy nam grozicie
Karabinami i bagnetem w pierś
Postanawiamy, że nam odtąd podłe życie
Będzie straszniejsze niż śmierć.

II
Zważywszy, żeśmy dotąd głód cierpieli
I pozwalali się okradać, teraz trzeba
Stwierdzić, że nas tylko szyba dzieli
Od potrzebnego nam dobrego chleba.

Zważywszy, że wy wtedy nam grozicie
Karabinami i bagnetem w pierś
Postanawiamy, że nam odtąd podłe życie
Będzie straszniejsze niż śmierć.

III
Zważywszy, że traf, choćby najszczęśliwszy
Nie sprawi, żeby od was czegoś się doprosić,
Przejmiemy sami kraj i rząd, zważywszy
Że jak nie będzie was, to dla nas będzie dosyć.

Zważywszy, że wy wtedy nam grozicie
Karabinami i bagnetem w pierś
Postanawiamy, że nam odtąd podłe życie
Będzie straszniejsze niż śmierć.

IV
Zważywszy, że nas władze ciągle zwodzą
I nie ufamy w to, co rząd przyrzeka
Postanawiamy, że pod własną wodzą
Stworzymy teraz dobre życie dla człowieka.

Zważywszy, że i tak nie zrozumiecie
Prócz broni w ręku żadnych ludzkich słów
Musimy, bo to w końcu się opłaci przecie
Zwrócić na was wyloty luf.


Pieśń ze sztuki Dni komuny (Die Tage der Kommune) Bertolda Brechta poświęconej Komunie Paryskiej 1871 r. Muzykę stworzył Hanns Eisler.